“ცენტრ პოინტის (dexus, center point ) მიერ დაზარალებულ კლიენტთა ჯგუფი“-ში, უამრავი წერილი იწერება, ადამიანები ერთმანეთს ულოცავენ, ათავსებენ სამადლობელო წერილებს. გთავაზობთ, ემიგრანტის წერილს, რომელიც ჯგუფში ცოტა ხნის წინ გავრცელდა:
ლალი ჟუჟუნაშვილი:
ძალიან ღრმად ვიყავით ჩაფლულები მგონი ამოვიწიეთ და დღის სინათლე დავინახეთ
ემიგრაციაში უცხო მიწაზე ქუჩაში ხმამაღლა ვღრიალებდი რეესტრის ამონაწერი რომ დაიდო და ხელებ აწეული ღმერთს მადლობას ვწირავდი. ჩემს მეგობარს ვუყვიროდი ტელეფონში მომილოცე გვეშველააააააა (გამვლელი ხალხი გაოცებული მიყურებდა მათთვის გაუგებარ ენაზე რას ვღრიალებდი )
ის იმედი რომელიც აღარ არსებობდა ორი წლის წინ დამიბრუნდა მაგრამ იყო უამრავი უნდობლობა, უამრავი კითხვის ნიშანი, შორიდან სიტუაციის მცდარი და არამცდარი შეფასებები.
დღეს ბედნიერი ვარ იმის ფიქრით რომ ემიგრაციაში ყოფნის წლები შემიმცირდა და ჩემს მონატრებულ შვილებს და შვილიშვილებს იმაზე ადრე ჩავეხუტები ვიდრე ვფიქრობდი
ოსკარის დაჯილდოვების ცერემონიალზე სამადლობელი სიტყვით რომ გამოდიან ისე უნდა დავიწყო მეც
Tamar Pirtskhalaishvili შენ პირველ რიგში მადლობა რომ არა შენი თავდაუზოგავი ბრძოლა და ყველა საინიციატივოს გოგოების ერთობლივი შემართება ამ ეტაპამდე ვერ მოვიდოდით., თქვენ აკეთეთ ჩვენი საქმეც, ჩვენგან დაუსწრებლად
მარიამ მარიკა მადლობა იმ შეუპოვრობისთვის და მიუხედავად ძალიან დიდი შეურაცხმყოფელი სიტყვებისა საქმეს ბოლომდე მიყევით და ბოდიშსაც მოგიხდით ბოლომდე რომ არ გენდობოდით
მადლობა #კახიკალაძეს და #ილიაელოშვილს# 6200 ოჯახის ლოცვაც სადღაც ცხოვრების გზაზე წამოგეწევათ აუცილებლად
ჩვენს დეველოპერებს კი ვუსურვებ დათქმულ ვადებში აშენებული და დამშვენებული ბინების სადარბაზოებთან წითელი ლენტის ზარზეიმით გადაჭრას
(რაღაც მომენტებში ისევ მიპყრობს შიში ვაი და ისევ რაღაც მოხდეს, ისევ ვერ დასრულდეს) და ამ დროს ჩემს თავს ველაპარაკები და ვაჯერებ — აშენდება ლალი
აშენდება და ამ ტანჯვასაც ბოლო მოეღება
ამის შემდეგ ამ გვერდზე მინდა ვხედავდე მხოლოდ ყველა ობიექტის მშენებლობის პროცესის მიმდინარეობას და გამოვხატავდეთ მარტო სიხარულს”
კომენტარები