ბოლო 8 წლის განმავლობაში სახელმწიფომ სასოფლო-სამეურნეო კოოპერატივების ხელშეწყობისთვის 31.3 მილიონი ლარი დახარჯა – მიზანი იყო, საგადსახადო შეღავათებისა და თანადაფინანსების მეშვეობით სოფლის მეურნეობის განვითარება, მოსახლეობის ადგილზე დამაგრება და მათი ეკონომიკური გაძლიერება.
პარლამენტის აგრარული კომიტეტის დასკვნაში, ვკითხულობთ:
“ფაქტია, კანონმა მიზანს ვერ მიაღწია,
კანონის შედეგები ასე გამოიყურება:
– 2015 წლიდან დღემდე კოოპერატივების ხელშემწყობი პროგრამების ფარგლებში სახელმწიფო 31 მილიონის თანადაფინანსება გაცემულია 1006 კოოპერატივზე;
– დაახლოებით 1 200 კოოპერატივი ჩამოყალიბდა მხოლოდ იმისთვის, რომ წვრილი სასოფლო-სამეურნეო ტექნიკა მიეღო;
– 2 235 კოოპერატივიდან ნახევარზე მეტს (1 148) შეუწყდა სტატუსი;
– ამჟამად ფუნქციონირებს 995 სასოფლო-სამეურნეო კოოპერატივი.
ამ წლების განმავლობაში სამინისტროს სასოფლო-სამეურნეო კოოპერატივების განვითარების სტრატეგია არ შეუქმნია; არც ერთიანი ელექტრონული ბაზა, რომელსაც კოოპერატივებისთვის წარმოებასთან, მარკეტინგთან, ფინანსურ აღრიცხვიანობასა და აგრობიზნესის დაგეგმვასთან დაკავშირებული საკითხები უნდა გაემარტივებინა. სოფლის მეურნეობის სამინისტროს არც დაპირებული პროგრამები განუხორციელებია, რომლებიც კოოპერატივის მენეჯმენტს კვალიფიკაციის ამაღლებაში დაეხმარებოდა.
ძირითადი პრობლემები, რომლებიც საქართველოში სასოფლო კოოპერატივების განვითარებას აფერხებს:
– ბიუროკრატიული ბარიერები;
– დოკუმენტაციისა და ბუღალტერიის წარმოების სირთულე;
– გადაწყვეტილებათა ნოტარიულად დამოწმების სირთულეები (ნოტარიუსების უარი, გაზეთში გამოცხადება);
– ფინანსები (სესხი) ხელმისაწვდომობის სირთულე;
– ექსპერტებისა და ცოდნის ნაკლებობა, როგორც სოფლის მეურნეობის, ისე ორგანიზაციული მიმართულებით;
– სახელმწიფო მხარდაჭერის პროგრამების არაეფექტიანობა.
ბიუროკრატიული ბარიერები – როგორც შექმნის, ასევე შემდგომ ეტაპზე, კოოპერატივში თითოეული ცვლილება უნდა აისახოს ნოტარიულად, შემდეგ კი დაფიქსირდეს საჯარო რეესტრის ეროვნულ სააგენტოშიც.”
კომენტარები