იურისტი, ვაკო ნაცვლიშვილი:
“მთლიანად არასწორი და მანიპულაციურია, რომ მაღაროელები ხელფასის მატებას ითხოვენ.
ვიცი, რომ საგაფიცვო ბანერზე თავადაც ასე უწერიათ, მაგრამ თუ მოუსმენთ, მიხვდებით, რომ მოთხოვნა არა ხელფასის გაზრდა, არამედ არსებული ხელფასის შენარჩუნებაა.
1 თებერვლიდან კომპანიამ დასაქმებულებთან შეთანხმების გარეშე შეცვალა ანაზღაურების სისტემა.
ანაზღაურების ერთ-ერთი შეთავაზებული სქემა ასეთია:
თითოეულ ცვლაში მაღაროელს აქვს შესაძლებლობა, გამოიმუშავოს, პირობითად, 100 ლარი.
ეს შესაძლებლობაა და არა გარანტია, რადგან იმისთვის, რომ ცვლაში 100 ლარი აიღოს, მან (1) უნდა შეასრულოს კომპანიის მიერ დაწესებული მოპოვების გეგმა და (2) უნდა გამოირჩეოდეს სანიმუშო დისციპლინით.
პირველის შეუსრულებლობის შემთხვევაში, მაღაროელს დააკლდება 15 ლარი, მეორეს შეუსრულებლობის შემთხვევაში 5 ლარი.
ახლა ვნახოთ, როგორია კომპანიის მიერ დაწესებული გეგმა.
1 თებერვლამდე გეგმის შესრულება განისაზღვრებოდა ამოტანილი მადნის წონით.
1 თებერვლის შემდეგ გეგმის შესრულება უნდა განისაზღვროს გვირაბში გათხრილი მანძილით.
მაღაროელებმა ზუსტად იციან, რომ გეგმის საზომის ერთეულის შეცვლა მათ ისეთ მოთხოვნებს უწესებს, რომლის შესრულება შეუძლებელი იქნება.
თუ მაღაროელები მაინც მოინდომებენ ამ გეგმის შესრულებას, ეს პირდაპირ იქნება დაკავშირებული დაშავების და დაღუპვის რისკთან.
იმიტომ, რომ შრომის უსაფრთხოების ნორმების დაცვა სამუშაო პროცესს ანელებს.
რადგან ანელებს, მაღაროელს მოტივაცია უჩნდება, შრომის უსაფრთხოების ის მინიმალური ნორმებიც არ დაიცვას, რომელთა დაცვაც შეუძლია.
სხვანაირად ხელფასი არ ეყოფა საბაზისო საჭიროებებისთვის.
გამომუშავებით ანაზღაურების ბოროტება სწორედ ეს არის – თვითექსპლუატაციისკენ გიბიძგებს.
შრომის უსაფრთხოება და შრომის პირობები (სამუშაო დრო, ანაზღაურების წესი, დასვენების დრო და სხვა) ერთმანეთისგან დამოუკიდებლად არ არსებობს.
რა დროით მუშაობ და რა წესით იღებ ანაზღაურებას, გავლენას ახდენს შრომის უსაფრთხოებაზე.
შრომის უსაფრთხოება არ არის მხოლოდ სპეცტანსაცმელი და სამუშაო აღჭურვილობა.
შრომის უსაფრთხოების ასე წარმოდგენა სიბრიყვეა.
ჭიათურა ახლა ხელფასების შენარჩუნებასთან ერთად სიცოცხლისთვის იბრძვის.”
კომენტარები