პოლიტოლოგი, ლევან ლორთქიფანიძე:
“სიმართლე გითხრათ, ჩემთვის საინტერესო არ არის საკონსტუტუციო სასამართლოში მიმდინარე განხილვა და იმპიჩმენტის პროდურის დეტალები. მეორეხარისხოვნად მიმაჩნია სანახაობა, რომელსაც საკუთარი ეგოს დაკმაყოფილების მიზნით იყენებენ სხვადასხვა რანგისა და სხვადასხვა ფსიქიკური მდგომარეობის იურისტები.
ჩემთვის ათასჯერ უფრო მნიშვნელოვანია კითხვა – რატომ გახდა იმპიჩმენტის პროცედურის დაწყება აუცილებელი? რამ მიიყვანა ჩვენი პოლიტიკური სისტემა იმპიჩმენტის გამოცდამდე?
მოკლედ, კონსტიტუციის ორ მუხლს შორის არსებულ ურთიერთმიმართებაზე, იურიდიულ ჩხირკედელაობასა და პედანტიზმზე ათასჯერ უფრო მნიშვნელოვანია პასუხის მიღება კითხვაზე: რატომ არ მისცა საქართველოს მთავრობამ ჩვენს პრეზიდენტს ევროპელ ლიდერებთან შეხვედრის უფლება?
ამ კითხვაზე “ქართული ოცნების” პასუხი არადამაჯერებელი და აბსურდულია. ისინი ამტკიცებენ, რომ სალომე ზურაბიშვილი ევროპაში სახელს უტეხდა მთავრობას და ცდილობდა, რომ ლიდერებს უარი ეთქვათ საქართველოსთვის კანდიდატის სტატუსის მინიჭებაზე.
თუ უბრალოდ თვალს შევავლებთ სალომე ზურაბიშვილის გამოსვლებს საქართველოს პარლამენტსა და ევროპარლამენტში მარტივად დავასკვნით, რომ პრეზიდენტის რიტორიკა ქვეყნის შიგნით და გარეთ ურთიერთგანსხვავებულია. საქართველოში ის მკაცრად აკრიტიკებს “ქართული ოცნების” უკომპრომისო, კონფლიქტურ, ძალაუფლების სამუდამოდ შენარჩუნებასა და მაქსიმალურ გაფართოებაზე მიმართულ პოლიტიკას; ქვეყნის გარეთ კი ძირითად აქცენტს კანდიდატის სტატუსის მიღებაზე სვამს, ქვეყნის დამსახურებებზე საუბრობს. მოკლედ, ის ოპოზიციის ზოგიერთი წარმომადგენლის მსგავსად არ ეწევა მავნებლურ პოლიტიკას ევროპულ დედაქალაქებში და ლანძღვა-გინებით არ იკაფავს გზას. ზოგიერთივით მას არასდროს უთქვამს – კარგი იქნება თუ სტატუსს არ მოგვცემენ, ხალხი გამწარდება, მოვაწყობთ რევოლუციას და ახალ მთავრობას ერთ დღეში გაუფორმებენ კანდიდატობასო. სალომე ზურაბიშვილსა და სალომე სამადაშვილს შორის ტოლობის ნიშნის დასმა ვერაგული პროპაგანდისტული ხრიკია.
სინამდვილეში იმპიჩმენტის პროცედურა იმიტომ კი არ დაიწყო, რომ კობახიძესა და მის მონებს კონსტიტუციის სული უყვართ, მასზე გიჟდებიან…
ეს სპექტაკლი რამდენიმე მთავარი მიზნით დაიდგა:
1. სტატუსის მიღების შემთხვევაში, აბსოლუტურად უნდა გამოირიცხოს სალომე ზურაბიშვილის დამსახურება.2. არავინ არ უნდა იყოს დამოუკიდებელი ფიგურა. ყველა ისე უნდა იქცეოდეს, თითქოს ირაკლი კობახიძის კურსელი, ნათლიმირონი ან მისგან დავალებული, მასზე დაქვემდებარებული, მასზე ყურებამდე შეყვარებული ადამიანია.3. სალომე ზურაბიშვილის ვიზიტები არ ეწინააღმდეგება საქართველოს მთავრობის ოფიციალურად გაცხადებულ საგარეო პოლიტიკურ კურსს, რომლის პრიორიტეტი დასავლურ სტრუქტურებში ინტეგრაციაა. მაგრამ პრეზიდენტი უსარგებლო მოასპარეზეა “ქართული ოცნების” არაოფიციალური საგარეო პოლიტიკისათვის, რომელსაც ჩვენ “დასავლეთთან ხიდების დაწვის”, “დასავლეთისგან იზოლაციის” ან “ჩინეთთან და სხვა ავტორიტარულ ძალებთან დაახლოების საშუალებით დასავლეთთან დაპირისპირების” პოლიტიკას ვუწოდებთ. (კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, დასავლეთის კრიტიკა, მასთან დაპირისპირება, იდიოტი ევროპარლამენტარებისთვის სიტყვის შებრუნება, ევროკომისიასთან საგნობრივი კონფლიქტი აუცილებელია, მაგრამ ამან არ უნდა გამოიწვიოს სტრატეგიული კურსის ცვლილება).
4. ორი თვე უნდა ვილაპარაკოთ ერთსა და იმავე თემაზე.”
კომენტარები