სადაზღვევო კომპანია “არდის” აღმასრულებელი დირექტორი, საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს საერთაშორისო ურთიერთობისა და ევროატლანტიკური ინტეგრაციის დეპარტამენტის უფროსის ყოფილი მოადგილე ქართლოს ყორანაშვილი სოციალურ ქსელში უკრაინის მოვლენებზე წერს:
ყორანაშვილი საქართველოს დასავლელ პარტნიორებს მიმართავს და ჩვენი ქვეყნის წარსულს შეახსენებს.
„ჩვენო დასავლეთელო მეგობრებო, ხომ ნახეთ ბუჩა? ჰოდა, ჩვენ ეგ ვიწვნიეთ 2008-ში. მანამდე 1992-1993-ში. კიდევ მანამდე 1991-1992-ში. და ამ წლებს შორის შუალედსაც მთლად მშვიდობა არ ერქვა. მაგრამ გაგვიჭირდა, თქვენი დარწმუნება, რა ურდოს წინაშე ვიყავით პირისპირ.
და მანამდეც იყო 1989, 1978, 1956, 1930-იანები, 1921… და მათ შორის შუალედები. და მანამდეც იყო 1841, 1832, 1819-1820, 1812-1813, 1804… და მათ შორის შუალედები. რამე უთუოდ გამომრჩებოდა. ბოდიში.
1783… მას შემდეგ, რაც რუსულ-მონღოლური ურდო კავკასიაში გამოჩნდა, მთელი კავკასია ვეწამეთ. ზოგი ეთნოსი ტერიტორიიდან გაქრა. ბოსის ჯონსონმა ეს იცის, რაკი ჩერქეზთა შთამომავალია. (ჩვენ განვიცადეთ ჩვენი მოძმე ჩეჩნეთის გენოციდიც. განვიცდით ჩვენი მოძმე სომხეთისა და აზერბაიჯანის წვალებასაც. რომ არა რუსეთი, მთიანი ყარაბაღის საკითხი უკვე განსაზღვრული იქნებოდა და ქვეყნები ჩვენი რეგიონის მომავალზე და კეთილდღეობაზე ერთად ვიზრუნებდით.)
ჩვენ ყოველთვის გვინდოდა, თქვენ გვერდით ვყოფილიყავით – დაგხმარებოდით სამხრეთი-აღმოსავლეთიდან და დახმარებაც მიგვეღო. დაწყებული მინიმუმ 1714-დან. მაგრამ გვიწევდა, მწარედ გაგვეგო, რომ თქვენ ჩვენთვის არ გეცალათ. ჩანს, იმასაც კი გასაგებად ვერ ვხსნიდით, რარიგ ვწვალობდით,“ – წერს ქართლოს ყორანაშვილი.
მისი თქმით, სწორედ ამ წლებმა შექმნა უნდობლობა, ამიტომაც ვერ აძლევს თავს უფლებას საქართველო, დასავლეთის მხარდაჭერის იმედით, თამამად გამოხატოს თანადგომა უკრაინის მიმართ.
„ჰოდა, გვაპატიეთ, რომ 3 საუკუნის გამოცდილებით და გენური მეხსიერებით ბოლომდე ვერ ვართ დარწმუნებულები, რომ ამჯერად ყველაფერი შეცვლილია და ისევ არ აღმოვჩნდებით მტერთან პირისპირ. ჰოდა ამიტომ, გვაპატიეთ, რომ ჩვენ ვერ ვაძლევთ თავს უფლებას, შევუერთდეთ თქვენს სანქციებს… სიტყვით. ხოლო საქმით იმას ვიზამთ, რასაც დავინახავთ, რომ თქვენ აკეთებთ,“- მიმართავს დასავლეთს ყორანაშვილი და აღნიშნავს, რომ ასეთი პოზიციის დაფიქსირების შემთხვევაში, ირაკლი ღარიბაშვილს გაუგებდა.
„მე პირადად, აი, ასეთ ღარიბაშვილს გავუგებდი. მაგრამ არაფერი იყო ღარიბაშვილში გულწრფელი და მზრუნველი, გარდა პატრონის მაამებლობისა. პასუხი ხომ ერთი და იგივეა, მაგრამ მოტივია სხვადასხვა. და ეს იდიოტური შეჯიბრი ომსა და თავისუფლებას შორის ხომ ცალკე ფარსია!..
და მაინც, ღარიბაშვილი ჯობს გახარიას! გახარია ასევე დაემონებოდა პატრონს და შეუსრულებდა რუსულ დავალებებს, მაგრამ ისე ეშმაკურად, ვერც კი გავშიფრავდით. გაცხადებული მგელი ჯობს ცხვრის ტყავში გადაცმულს. როდის მივხვდებით ქვეყნის მოსახლეობის უმრავლესობა, თანაც სიღრმისეული გაცნობიერებით, რომ რუსეთი გვყავს შემოშვებული სახლში?!. რომ ყველა შემოთავაზებული ჩახლართული ლოგიკა მხოლოდ იმის ჯერჯერობით წარმატებული მცდელობაა, რომ ისე არაა საქმე, როგორც არის. როდის შევეშვებით ერთმანეთზე ნადირობას, ერთმანეთში ქოც-ნაცების ძებნას, პირად შიშს, სიძულვილს, ბოღმას, რომ მტრის წინააღმდეგ გავერთიანდეთ?..
ამ დილით ამეკვიატა ორსიტყვიანი აზრი, რომ საზოგადოების განვითარებულობა “ერთმანეთის პატივისცემაშია”. და მერე დავიწყე ამ სიტყვების ჩაშლა: რა არის “ერთმანეთი” და რა არის “პატივისცემა”? მერწმუნეთ, ამ ორი სიტყვის ქვეშ სიკეთის და ღირსების ღრმა სამყაროა.”
კომენტარები