„კავკასიის სახლის“ წევრი, ლევან ლორთქიფანიძე:
„წავიკითხე ციხიდან გამოგზავნილი მორიგი წერილი… სააკაშვილი პირდაპირ მოუწოდებს თანამოაზრეებს, რომ უარი თქვან პარლამენტში მუშაობაზე, მოაწყონ რევოლუცია და ხალხის რისხვის ძალით გახსნან საპატიმროს კარი.
რამდენიმე საკითხზე გავამახვილოთ ყურადღება:
1. რევოლუციასა და სახალხო მღელვარებაზე საუბრის დროს პატიმარი მისაბაძ მაგალითებად უკრაინასა და სომხეთს ასახელებს, ცდილობს პარალელების გავლებას საქართველოში შექმნილ დღევანდელ სიტუაციასა და პაშინიანის ბრძოლას შორის, ჩვენს სიტუაციასა და იანუკოვიჩის დამხობას შორის. ცხადია, ამ წერილში ის არ აღნიშნავს, რომ:
ა) პაშინიანს რევოლუციამდე ხელისუფლებაში ყოფნის გამოცდილება არ ჰქონია და ვერტიკალის სათავეში მუშაობის დროს დაგროვებული ცოდვები, სისასტიკეები არ უმძიმებდა მხრებს. მას ხალხი ქოჩარიანისა და სარქისიანის ხელისუფლებებთან მებრძოლ, მუდმივად უმცირესობაში მყოფ ოპოზიციონერად იცნობდა. ის იყო პატიოსანი, ზურგჩანთიანი “უბრალო კაცი”, რომელიც შიშველი ხელებით ცდილობდა გზის გაკაფვას. პაშინიანს სისხლიანი შლეიფი და სიმდიდრე რომ ჰქონოდა, შორს ვერ წავიდოდა. ოპოზიციონერი სააკაშვილი ოპოზიციონერ პაშინიანს მისხალითაც არ ჰგავს.
ბ) იანუკოვიჩი 20 წელზე მეტი ასპარეზობდა უკრაინის პოლიტიკურ ველზე, ქვეყნის ცენტრალურ და დასავლეთ ნაწილში ის არ უყვარდათ, მასში ეჭვი ეპარებოდათ, მას ებრძოდნენ, მაგრამ იტანდნენ. მოთმინების ფიალა აივსო მას შემდეგ, რაც მან ღიად აქცია ზურგი ევროკავშირს და უარი თქვა ასოცირების ხელშეკრულების ხელმოწერაზე. “ქართული ოცნება” დღევანდელი მონაცემებით არ აპირებს ზურგის შექცევას ევროპული თანამეგობრობისთვის, არც ოფიციალური კავშირების დემონსტრაციულად გაწყვეტას გეგმავს, ქოცების მიერ ანა ფოტიგას კრიტიკასა და მარინა კალიურანდის ლანძღვას ხალხი ცივილიზაციური არჩევანის ღალატად არ აღიქვამს . შესაბამისად, საქართველოში დღეს არც იმგვარი მუხტი არსებობს, რამაც ათასები იანუკოვიჩის წინააღმდეგ გამოიყვანა.
ამასთანავე, ცხადია, დიდი აღფრთოვანებითა და სიყვარულით უნდა გავიხსენოთ “ევრომაიდნის” მოვლენებში მონაწილე რიგითი მოქალაქეების თავგანწირვა, ოღონდ განსაკუთრებული სიფრთხილეც გვმართებს ამ ბრძოლის თაობაზე მსჯელობისას, მას ხომ ყირიმის ანექსია და ომი მოჰყვა… გაუგონარი, ცინიკური და შემაძრწუნებელი ბოროტმოქმედება რუსეთის მხრიდან!
მოკლედ, სააკაშვილი ციხეშიც ზის და “ტყემალზეც”, ან დემაგოგიასა და იაფფასიან პოპულიზმთან გვაქვს საქმე. ქვეყანაში რევოლუცია ბიძინას ქვეშევრდომების გაგდებისა და მიშას ქვეშევრდომების მოსვლის ლოზუნგით არ მოხდება (თუ არ ჩამოიშალა ოცნება), სხვა წინაპირობები და ორგანიზატორები სჭირდება დიდ ამბავს.
2. რა შეუძლია ოპოზიციას პარლამენტში?
პოლიტიკური განცხადებები, სამთავრობო საათი, საკომიტეტო მოსმენები, ალტერნატიული საკანონმდებლო ინიციატივები, საბიუჯეტო განხილვები არის შესანიშნავი საშუალება ხელისუფლების დელეგიტიმაციისა და საკუთარი უპირობო უპირატესობის წარმოჩენისთვის. ცხადია, მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ნამდვილად ხარ ჩართული საპარლამენტო მუშაობაში და დარგების მიხედვით, ბეჯითად შრომობ სამთავრობო ნაკლოვანებების მხილებისთვის. კარგად მომუშავე ერთ ფრაქციას ათი მიტინგისა და ათი შიმშილობის საქმის გაკეთება შეუძლია…
მაგრამ ეზარებათ და კომპეტენციაც არ ჰყოფნით. უნდა ეხლა გუბოზ სანიკიძეს მუშაობა? იყო ქუთაისის მაჟორიტარი, კომიტეტის თავმჯდომარე და ეძინა ხოლმე… უნდა მულტიმილიარდერ მამუკა ხაზარაძეს მუშაობა პარლამენტში? კაცი წინასაარჩევნო კამპანიის დროს მშიერ ხალხს სამხრეთ პოლუსზე თავისი “გულაობის” ამბით აწონებდა თავს, პოლიტიკურად ვერ აზროვნებს! არ სჯობს მათი შრომის ნაცვლად საწყალმა აქტივისტებმა ათიონ ღამეები აყროლებულ კარვებში … თან რა იმუშავებს 2024 წლამდე! დღეს, აქ, ახლა მთელი ძალაუფლება, ნებისმიერ ფასად! ეს არის მათი დევიზი!
აქვე, პარლამენტიდან მთელი ოპოზიცია არ გამოვა, სატელიტები და უბრალოდ, კარგი ხელფასისა თუ მაღალი სტატუსის მოყვარულები უკვე ბლომად არიან.
მოკლედ, პარლამენტის ბოიკოტის იდეა არის იდიოტური იდეა, რომელიც შედეგს არ მოიტანს, მხოლოდ უსაქმურობასა და დესტრუქციას გაუხსნის გზას.
—
თავში ჭკუა რომ ჰქონდეს, ღირსება რომ გააჩნდეს, შეჭამდა და მშვიდად მოიხდიდა სასჯელს, თავის პარტიას გაათავისუფლებდა თავისივე პოლიტიკური ლეშისგან და განახლების შანსს მისცემდა.“
კომენტარები