ყველის გილდის თავმჯდომარე, ანა მიქაძე–ჩიკვაძე:
“მოვდივართ მე, ძაღლი და სანდრო ფეხით ძველ სტუდქალაქთან ..
პასკის სანელებლების სუნმა და პატარა საცხობმა გამაშეშა.
ჩავუარეთ..
დე ახლები არიან ..
თქმაც არ ვაცალე შევქანდი.
ახლებს მხარდაჭერა ჭირდება
ყველაფერი იყო სლავური
ბიჭი იყო მუქი , მაგრამ ზღვაზე ლურჯი თვალებით და დიდი შავი წვერით წვერით კიკინებით. ყველაფერი უღიმოდა
ტარტები . სოკოს და კარტოფილის სლავური ღვეზელები.მ დაწნული თავებით
ის იყო ვიწყებდი გარკვევას _ ვინ ხართ?
პატარა 10 წლის გოგონა გამოვიდა ავანსცენაზე და
თავანკარა , გამართული ქართულით გამაცნო მთელი ასორტიმენტი…
მთელი გულით ცდილობდა პროდუქტი და მისი უაქცენტო ქართული მომწონებოდა..
ლამაზი 10 წლის.
დედამ დამცა
. ცუდად ლაპარაკობდა ქართულად . 4 წელია აქ ვცხივრობთ და სამიდან 2 შვილი აქ გავაჩინეთო.
შემცბარი იყო.
გოგონას არ სურდა დედას ელაპარაკა.
თვალებით აჩუმებდა.
ბიჭმა რუსეთიდან ვართ, მაგრამ ყველა ნათესავი უკრაინაში ცხოვრობსო..
თავს იმართლებდნენ
მებოდიშებოდნენ.
ვიდექი და არ ვიცოდი ამ დაბნეული ოჯახისთვის რა მეთქვა.
იმედია , უკრაინაში ომს მხარს არ უჭერთ თქო
ბიჭმა სლავა უკრაინეო..
რაღაც ტკბილი ცომის თათები ვიყიდე..
კიდევ მივალ
კი
რუსები იყვნენ
10 წლის, გამართული უაქცენტოდ მობაასე გოგონათი
დავიძაბე
მეტირება”
კომენტარები