ჟურნალისტი, ნინო სტურუა:
ამბავი დაიწყო გამთენიის 04:00 სთ – ზე.
სმს მივიღე ელიტ ელექტრონიქსისგანარიქა, 29 თებერვალი 4 წელიწადში ერთხელაა და ისეთი სეილი გვექნება, უნახავს ნახავთო.მართლა ძალიან მეზარებოდა, მაგრამ უნახავის ნახვის სურვილმა მსძლიაავიხიკე და წავედი,თან უთო მინდოდა დიდი ხანია ახალინუ სეილი კი იყო, მარა 20-30 %, ისიც შერჩეულ საქონელზემაგრამ იმხელა საცობი გამოვიარე, ვიფიქრე, ასე უთოს გარეშე როგორ წამოვიდეთქო.ავარჩიე მოკლედ ტანჯვა-წამებით.თან სულ ბებიაჩემის ტექსტები მახსენდებოდა:უთო მძიმე უნდა იყოსო და ხომ არ შევირცხვენდი თავსგადახდის დრო რომ მოვიდა, მართლა ცხრა მთა გადამატარეს, იმდენი მატარეს, სალაროსთან რომ მოვხვედრილიყავი!!!და იქ სანახაობა:ერთი მოლარე და 3000 მყიდველი.ანუ,მე მომცეს # 82 და ტაბლოზე ენთო #21ხოდა, ვინც მახლდა იმან, სანამ ახლა აქვე დაგაუთოვე, წინ გამიძეხიოდა 2 წამში აღმოვჩნდი სხვა მაღაზიაში, სხვა უთოთი ხელში
P.S.მძიმე უთოზეც მაგრა დამცინეს, მძიმე უთო ნახშირისაა, აგერაა სარდაფში და რას იკლავდი თავსოასე იყო ჩემი, უთოს, ქართული სეილის და უნახავის ნახვის ამბავიდიახ!
კომენტარები