პოლიტოლოგი, ლევან ლორთქიფანიძე:
“დიდ ბრიტანეთს ჰყავდა ერთი შესანიშნავი პრემიერ-მინისტრი – ჰაროლდ უილსონი!
ცხადია, ბენჟამინ დიზრაელის, დევიდ ლოიდ ჯორჯისა და თვით ჩერჩილის ფონზე, ოქსფორდელი ეკონომისტი არავის ახსენდება, მაგრამ ფაქტია – ლეიბორისტმა ურთულეს პერიოდში ძალიან ბევრი შეძლო …
უილსონი საზოგადოებაში ყოველთვის ჩიბუხს ეწეოდა. სახელი გაითქვა იმითაც, რომ ფეშენებელური კურორტების ნაცვლად შვებულებას ხშირად ატარებდა სამხრეთ ინგლისში, სილის კუნძულებზე.
ოპონენტები მას სიყალბესა და იაფფასიან პოპულიზმში ადანაშაულებდნენ. უილსონს კი უბრალოდ სრცხვენოდა თავისი ამომრჩევლების, ლივერპულელი მუშების წინაშე! ისედაც მათზე ასჯერ უკეთესი სოციალური პირობები ჰქონდა და დამატებითი ატრიბუტებით თავისი უპირატესობის ხაზგასმა ეხამუშებოდა, ესიკვდილებოდა.
არ ვიცი, შეიძლება ბ-ნი ღარიბაშვილი ადამიანის მიერ დაწერილ არცერთ კანონს არ არღვევს! მაგრამ ის უხეშად ფეხქვეშ თელავს დაუწერელ, მორალურ კანონებს.
სირცხვილია, როდესაც ქვეყანაში მოხუცებს პენსია წამლის ფულად არ ჰყოფნით, პრემიერ-მინისტრის პენსიონერ მშობლებს კი მოულოდნელად უგროვდებათ 150 000 ლარი შვილისთვის საჩუქრის გასაკეთებლად.
სირცხვილია, როდესაც ადამიანებს მამაპაპისეული მიწის დამტკიცება უჭირთ, პრემიერ-მინისტრის მეუღლე კი ბაკურიანში სარფიანი გარიგებით ახერხებს უძვირესი მიწის ნაკვეთის ხელში ჩაგდებას.
სირცხვილია, როდესაც მთელი საქართველოს ბავშვები გაუბედურებულ, მახინჯ სკოლებში არიან შეყრილნი, პრემიერ-მინისტრის შვილები კი მხოლოდ კერძო სკოლებში სწავლობენ ( ერთი სახელმწიფო სკოლა ვერ მოიძებნა ქვეყანაში, რომელსაც პოლიტიკური ელიტის წარმომადგენლები შვილს მიანდობნენ).
სირცხვილია, როდესაც პრემიერ-მინისტრი ჩვეულებრივი რეისებით, მათი ბიზნეს-კლასით მგზავრობასაც კი ვეღარ ეგუება და საზღვარგარეთ შვილთან ერთად ჩარტერით დაფრინავს (ისე ყვებიან ამ ამბავს, თითქოს ტელეფონით ტაქსი გამოიძახა).
კულტურული და თავმოყვარე ადამიანი ანგარიშს უწევს თავისი ხალხის მდგომარეობას; პრივილეგიებით დემონსტრაციულად სარგებლობა, ზედმეტი ფუფუნებით საკუთარი თანამოქალაქეების გაღიზიანება ამაზრზენი საქციელია. ასმაგად შემაშფოთებელია, როდესაც ასე თავხედურად პოლიტიკური ლიდერი იქცევა.”
კომენტარები