რეჟისორი, გუჯა ბიძია:
“ანუ, რა გამოდის,
მაშინ, როცა დოლარი 3.5 ღირდა, ლარით უფრო მეტ რამეს ყიდულობდი, ვიდრე ახლა, როცა დოლარი 2.6 ღირს.
და რომ ვერ მივხვდეთ რა ხდება, ქოცი აგენტის შესახებ კანონით გვართობს, ნაცი ქუჩაში სვისტოკით სირბილით, დანარჩენებიც გამოხოხდებიან საარჩევნოდ მზის გულზე და ყველაფერს გააკეთებენ რომ არ გვახსოვდეს, მაცივარი რო ცარიელი გვაქვს.
რადგან ცარიელი მაცივარი არის ის ერთადერთი რამ, რასაც მართლაც შეუძლია სხვადასხვა ჭკუის და გაგების ხალხის გაერთიანება.
ამიტომაც აკეთებენ ყველაფერს, რომ დაგავიწყონ, რომ გშია.
გამოხოხებაზე გამახსენდა, ბარემ კომბლესაც დამიძახეთ, სრული ბუკეტისთვის.
თუ სეირია, სეირი იყოს.
აბა, როდის უნდა მივხვდეთ, რომ არ არის ეს ჩვენი ბრალი, რომ გვშია, და არც სირცხვილი არაა იმის თქმა, რომ გვშია.
როდის უნდა მიხვდეთ, რომ სოციალურ თემებზე უნდა გამოხვიდეთ გარეთ და არა მიშას და ბიძინას დასაცავად?
საკუთარი უფლებების დასაცავად, რომ უნდა გამოხვიდეთ, როდის უნდა მიხვდეთ ამას?
ამ მიხვედრამ შექმნა ევროპაში პროფკავშირები, და საერთოდ დემოკრატია, და აბა, დღეს , იმოდენა ხელფასები კი აქვთ, მაგრამ აბა, გაუბედე და გაუძვირე პარიჟებში და ლონდონებში ხალხს რაიმე ერთი ცენტითაც კი, დაგამხობენ თავზე ყველაფერს.
იქ არ რცხვენიან ევროპაში და ამერიკაში თქმა, რომ შიათ, და აქ?
აჰ, აქ, როგორ შეიძლება, ამის თქმა,
გიჭირს? ესე იგი ზარმაცი ხარ, უმარიფათო, ქაჯი, და გოიმი, იმას არ იცნობ, ამას არ იცნობ, და არ იცი ცხოვრების ქიცი და ქიცმაცური, და შენი ადგილი ცარიელ მაცივართანაა.
ჩამოგიკიდებენ მერე ჭერზე კატას, და მიაჩერდებით ცხვარივით.
იმათ კატა არ ელევათ, და თქვენ მახათი.
მეტი არაა ჩემი მტერი ან ზემოთ, ან ქვემოთ ვინმეს რაიმეს შეცვლა გინდოდეთ.”
კომენტარები