ანი დვალიშვილი
გადამწყვეტი იერიში აწ უკვე რიგითი სააკაშვილის გადასარჩენად – ასე შეიძლება ეწოდოს ნაციონალური მოძრაობის ლიდერებისა და მათი ევროპელი პარტნიორების მცდელობას, რომლებიც ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით, შტურმზე არიან გადასული და ევროკომისიაში მიღებულ რეზოლუციაშიც კი მოახერხეს და ჩაწერეს, რომ მიშა პუტინის პირადი პატიმარია და უნდა გათავისუფლდეს. მართალია, ირაკლი კობახიძემ აღნიშნა, ეს ყველაფერი 56-მა დეპუტატმა შეაპარა 600-კაციან ევროსაბჭოს ანსამბლეასო, მაგრამ ცოტა ძნელი დასაჯერებელია, ასე შეპარვით მოხდეს კონკრეტულ რეზოლუციაში კონკრეტული გვარის ჩაწერა და რაც მთავარია, შემდეგ მისი კენჭისყრაზე გატანა და მიღება. ამბობენ, რომ ეს შესწორება უკრაინელი დეპუტატების ინიციატივით განხორციელდა და ვიღაცები დაეთანხმნენ, ვიღაცები კი არა. აქ მთავარი ის კი არ არის, ვინ სად რა შეაპარა, არამედ ის, რომ 10 წელია ხელისუფლებაში რომ ხარ და საერთაშორისო ასპარეზზე ოპოზიცია რაღაცებს რომ (თუ) აპარებს და ნერვებს გიშლის, უკვე შენი პრობლემაა. გამოდის, რომ საერთაშორისო ასპარეზზე „ოცნებამ“ ვერც მეგობრები შეიძინა, ვერც მოისყიდა (ხომ ამბობენ, ნაცებს მოსყიდული ჰყავთო) და ზოგადად, ვერავინ ნახა ისეთი, რომ გამოვა და ბოლო ხმაზე იყვირებს, ბიძინა ივანიშვილს გაუმარჯოსო. აი, მიშას გაუმარჯოსო, დღემდე ბევრი ყვირის… ის 56 დეპუტატი მაინც და მერე რა, რომ ხელისუფლება დღესაც ამტკიცებს, ეს ხალხი ქვეყნის ბუჯეტის ფულით მოისყიდესო, ეს აღარავის ახსოვს (სხვათა შორის, არც არავინ დასჯილა) და ხედავენ იმას, რაც ხდება. თუ ამბობ, რომ ვიღაცები მოისყიდეს და თან ბიუჯეტის ფულით, ხელი დაადე, საქმე აღიძრას, დაისაჯოს ვინმე, თორემ ასე, ორღბეში ჭორაობასავით გამოდის.
კომენტარები