სამოქალაქო აქტივისტი, ნონა მოდებაძე-გელაშვილი:
“კარგად იცით,
26 ის მერე იზოლაციაში ვარ.
7 დღეა უკვე სიმპტომები დამეწყო და კოვიდიც სავარაუდოდ ვიცოდი დამიდასტურდებოდა.
დამიდასტურდა.
ცხელ ხაზზე დავრეგისტრირდი,
ექიმი დამკავშირებოდა.
ნახევარი დღე მოვუნდი დარეკვას.
სანამ გახვალ ოპერატორამდე იზეპირებ პროტოკოლს.
არ უნდა მიიღო
წამალი,
ექიმის გარეშე.
ეს ტრიალებს და ტრიალებს.
აცრილი ვარ ორჯერ.
მამტვრევდა ძვლებში ,
მქონდა სიცხე,
მტიოდა ყელი,
თავი, სურდო მაქვს მგუდავს,
მახველებს,
ქოშინით დავდივარ.
აუცრელი ჩემი ქმარი.
არ აქვს სიცხე .
არაქვს სახსრების ტკივილი.
არაქვს წნევა.
არაქვს თავის ტკივილი.
არც დადის.
არც ქოშინებს.
ბავშვები იოლად იტანენო.
მარიამს 40-ამდე,
სიცხე ადის და დამწევი არაფერს აკეთებს.
აწუხებს სახსრები.
აღარ მოვყვები შვილი და კიდევ შვილიშვილი და ასე შემდეგ.
მოკლედ აცრილი მე რთულად,
აუცრელი ქმარი ლაითად.
ვიღებთ გაციების წამლებს და აზიმაკს.
ტკივილგამაყუჩებელს.
ცე ვიტამინს.
სუპრასტინს.
მოკლედ თავს ვხედავთ თვითონ.
რა ქნას მოხუცმა.
რაქნას ისეთმა ვისაც არც წამლის ყიდვის თავი აქვს.
ვინც ელოდება ძლივს დარეკილი ექიმისგან,
არაფერი მიიღოთ,
თავისით გაგივლით.
ამ დროს მძიმდება პაციენტი,
მიჰყავთ საავადმყოფოში,
დამძიმებული და ვეღარ გამოდის მოკვდა.
ესე ტრიალებს და ტრიალებს.
კვდება და კვდება.
ვინ კლავს?!
კოვიდი?!
არა მიყრილი ,
მიტოვებული, ხალხი კვდება.
დაგვიანებულზე მიყვანილი კვდება .
ხოდა ხალხო ამათ აცრილი ხარ,
თუ აუცრელი ყველა კიდიხართ.
დაელოდეთ,
არაფერი იღონოთ დამძიმდით, მოკვდით რომ ჩვენ ფულები,
ვხვეტოთ და გავმდიდრდეთო.
დაერიეთ,
აწყობთ ანტივაქსერ, აცრილების,
დავა ამგენს .
ხომ დაგავიწყათ გაძვირებული ყოფა.
ხოდა მეტის ღირსები ,
ხართ მეტის.
დაეწყეთ ეხლა აცრილ
გამოცრილ,
აუცრელები და ივიშვიშეთ,
ჩაგიდეს კიდეც ეგ მწვანე პასპორტი. ერთმანეთის ლანძღვაც ,
შეგრჩათ და იძახეთ აცრილებმა ,
ჩემი ხატია სამშობლლოოო.”
კომენტარები