მასაჩუსეტის უნივერსიტეტის პროფესორი, ზურაბ გურული:
ვერ ვხვდები, რატომ მიაჩნია მავანთ პოლიტ-პატიმრების ის რაღაც წერილი ტრაგედიად. იფიქრონ იმ ადამიანებმა ისე, რა პრობლემაა. ცხონებული ლიოსა, ნობელიანტი, გონიერი კაცი, ერთ დროს ფიდელ კასტროს და ჩე გევარას მიიჩნევდა ავტორიტეტად. მერე გაიზარდა, ბევრ რამეზე დაფიქრდა, ბევრი რამ გადააფასა და შეიცვალა აზრი.
ძალიან ჭრელია ქართული ოპოზიციური სპექტრი. წარმოუდგენელია მათი ერთ ჰანგზე აწყობა, თუ ერთადერთი სლოგანის ქვეშ არ გაერთიანდებიან:
-დავიბრუნოთ ოლიგარქიის მიერ მიტაცებული სახელმწიფო! –
დანარჩენი სლოგანები არის არასაჭირო და უაზრო.
ბოლოსდაბოლოს, მონგოლებს არ ჰქონდათ პრობლემა, რომ ქართველებს მათ ლაშქარში თავიანთი დროშებით ებრძოლათ და რა პრობლემაა ოპოზიციის ყველა სპექტრმა რომ საკუთარი “დროშები” აფრიალოს, თუ საერთო სლოგანი ერთი იქნება.
შევეშვათ ერთმანეთის “დროშების” და “ხატების” ლანძღვას. არცერთი არის ერთმანეთზე უკეთესი ან უარესი, უფრო მეტიც, ყველა ერთი თხლეა. ესეც ბუნებრივია. ქართული პოლიტიკა ძალიან დაბალი ხარისხისაა ობიექტური მიზეზების გამო.
მოხერხდება ერთი სლოგანის ქვეშ გაერთიანება? მაშინ დავიბრუნებთ სახელმწიფოს. თუ არ მოხერხდება, მაშინ ეტყობა ოლიგარქიაა ყველაზე ლოგიკური წყობა ქართული აჯაფსანდალისათვის და ნურავის გაუკვირდება, თუ უცხოელები აღიარებენ ამ რეალობას. მათ კომუნიკაცია სჭირდებათ მმართველ ძალასთან, რომ ქვეყანასთან კონტაქტი არ დაკარგონ.
ერთდროულად ზოგადსაკაცობრიო პოლიტიკურ მორალზე ჭმუნვა, ადამიანთა უმადურობაზე მოთქმა და სიტუაციური მოკავშირეების ლანძღვა არის ინფანტილური სიბრიყვე და ძალიან ადვილად დამარცხდება ეგზისტენციური პრინციპებით გაერთიანებულ, თუნდაც დაბალინტელექტუალურ ბირთვთან.
იფიქრეთ…
კომენტარები