ჟურნალისტი, ნინო ჯანგირაშვილი:
მე რომ უკაცრიელ კუნძულზე ჩამაგდო მარტო, ერთი–ორი წელი კარგად გავერთობი ჩემთვის, მერე შეიძლება ცოტა მოვიწყინო. ოღონდ ის ხალხი, რომელიც კუტოკებში და სასტავებში შეტენვისთვის არსებობდით, უწუ–ბუწუ, ჩემო სიცოცხლე, ჩემო საყვარელო ტიპები, აი, რაღაცნაირი ჯიგარა და დუშკა გოგოები, ვინ რას იტყვის შენზე იმით რომ სუნთქავდით, ეგეთები რას აპირებთ მას შემდეგ, რაც სახე აიხიეთ რუსული რეჟიმის გამო? ქოცი რომ წაშავდება მერე რას აპირებთ?
კომენტარები