პოლიტოლოგი, ლევან ლორთქიფანიძე:
“სინამდვილეში პარლამენტის წევრობა ძალიან შემოქმედებითი და უკიდურესად შრომატევადი საქმიანობაა.
მუდმივად უნდა ხვდებოდე ამომრჩევლებს და მისაღები გადაწყვეტილების შესახებ ესაუბრებოდე, თვეში რამდენჯერმე კონსულტაციებს უნდა გადიოდე საექსპერტო წრეებთან, საკუთარ პოზიციას უნდა იცავდე სამოქალაქო საზოგადოების სხვადასხვა ჯგუფებთან ურთიერთობისას, შემდეგ კომიტეტში უნდა იმუშავო, ფრაქციის წევრებთან განიხილო სტრატეგია, არგუმენტები უნდა მოაგროვო ბლომად, უნდა იბრძოლო შენი შეხედულებების დასაცავად ილია ჭავჭავაძის დარბაზში, ჟიული შარტავას დარბაზში, რესპუბლიკის დარბაზში, ბოლოს პლენარულ სესიის დროც დადგება…
საგამოძიებო კომისიის შექმნის განზრახვის გამო 50 ოპოზიციონერი უბრალოდ ესწრება ხოლმე პარლამენტის სხდომებს, არ აცდენენ რა … ანუ თავიანთი, როგორც პარლამენტარების მოვალეობის 1/100-ის შესრულება დაიწყეს ორი დღეა… ჰოდა, გამოვიდა ერთ-ერთი “პატიოსანი გვამი” და დაღლილი, ზურგზე ტყავგადაყვლეფილი კაცის სახით, ჩაცინებით განაცხადა, “ყაზარმულ რეჟიმზე” ვართ გადასულებიო.
არაპროფესიონალიზმი, უპასუხისმგებლობა, არასერიოზულობა, ხალხის აბუჩად აგდება იწვევს პოლიტიკის ტოქსიკურობას.”
კომენტარები