პოლიტოლოგი, ლევან ლორთქიფანიძე:
“9 აპრილის სისხლიანი დილის შემდეგ მხოლოდ გლოვა, ცრემლი, საკომენდანტო საათი და ტიტებით ურთიერთდასაჩუქრება არ ყოფილა. ადამიანები ცდილობდნენ წინააღმდეგობა გაეწიათ ქალაქში შემოსული სამხედრო ნაწილებისთვის.
ოჯახის წევრებს ჩემთვის მოუყოლიათ ვაჟა-ფშაველას გამზირზე მდებარე ერთი ჩვეულებრივი კორპუსის ამბავი. ვიცი, რომ მხოლოდ საბურთალოს ერთ-ერთ მთავარ პროსპექტზე არ ხდებოდა მსგავსი ამბავი და თბილისის ბევრ უბანში იგივე განმეორდა.
კომენდანტის საათის გამოცხადების შემდეგ, გვიან საღამოს ასათიანისა და ვაჟა-ფშაველას კუთხეში (ისევე როგორც სხვა გზაჯვარედინებზე) რამდენიმე ჯავშანტრანსპორტიორი განლაგდა, რათა სიტუაცია გაეკონტროლებინათ და ქუჩაში უბრალო მოქალაქეების გადაადგილება არ დაეშვათ.
პოსტის გამაგრებიდან 15 წუთში ჯავშნიან მანქანას პირველი ქილა მოხვდა… ნახევარ საათში კი უკვე ყველა აივანზე ერთი ადამიანი მაინც იყო ჩასაფრებული, როგორღაც ისინი ახერხებდნენ ერთხმად სამამდე დათვლას… სამზე კი საკუჭნაოებსა თუ კარადებში შენახული კონსერვები, ბოთლები და მინის ჭურჭელი ცვიოდა “ბეტეერების” მიმართულებით. როგორც ვიცი, ბებიაჩემ როზენბაუმის მოხუფულმა კომშის კომპოტმაც შეასრულა თავისი მისია.
რაღა შეცვლიდა მთავრობის სასახლის წინ ამდენი ადამიანის ჩახოცვის გრანდიოზულ ტრაგედიას?! მაგრამ თბილისს თავისი პროტესტი უნდა გამოეხატა!”
კომენტარები