ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის თანამედროვე საქართველოს ისტორიის სამაგისტრო პროგრამის თანახელმძღვანელი, პროფესორი ბექა კობახიძე:
“კარგი ხელისუფლებით და ძლიერი ჯარით დღეს უკვე ვიდგებოდით მდინარე ღალიძგაზე სრულიად უსისხლოდ და მოვლენათა შემდგომ განვითარებაზე მოლაპარაკებები იწარმოებდა ჩვენი პირობებით. ევროკავშირის კანდიდატის სტატუსიც ჯიბეში გვედებოდა.
ამის არ გაკეთებას აქეთ გვამადლის ირაკლი კობახიძე / Irakli Kobakhidze
ასეთი ისტორიული შანსები რამდენიმე თაობაში ერთხელ დგება.
1998-99 წლებში რუსეთის დეფოლტსა და ჩამოშლას, მანამდე ჩეჩნეთის პირველ ომში მის დამარცხებას, შევხვდით ძირგავარდნილი ხელისუფლებით, მაგრამ შევარდნაძემ მაინც გამოივაჭრა ნავთობსადენი, გაზსადენი, ევროსაბჭოს წევრობა და საქართველოდან რუსული ბაზების გაყვანა.
ახლა რუსეთი გარბის და უკრაინა მისდევს. მთელი საუკუნეა მსოფლიო ასე არ დაპირისპირებია რუსეთს, ცივი ომის დროსაც კი. ჩვენ აქედან რა გვრჩება? ჯერჯერობით არაფერი და არც მოსჩანს რომ რამე დაგვრჩება. უფრო სწორად, დაგვრჩება მტრად მოკიდებული ისტორიული მეგობრები.”
კომენტარები