ასოცირებული პროფესორი, ბექა კობახიძე:
“მოლოდინების მართვაზე:
ჭკვიან ხალხს სერიოზულად ეგონა რომ ხვალ-ზეგ დასავლეთი ივანიშვილს სანქციებს უწესებდა.
ეს რომ სასაცილოდ არ ყოფნის ივანიშვილს, დღევანდელი განაჩენითაც გამოჩნდა.
კრედიტ სვისის გადაწყვეტილებებზე ტონი ბლინკენს ნუ ავკიდებთ პასუხისმგებლობას.
ახლა არის მოლოდინი რომ კელი დეგნანი უნდა გამოვიდეს და ხმალი იშიშვლოს.
სავარაუდოდ, დასავლეთელი დიპლომატები იტყვიან – რა სამწუხაროაო, ნწნწნწ. ქნირშს წნევის წამალი ნაღდად არ დასჭირდება.
შეიძლება ვცდები და რამე უფრო ხმამაღალი თქვან. არც ეს არის პრობლემა. ქოცები ანტინაცურ მოსახლეობაში ამას ანტიდასავლური სენტიმენტების გასაღვივებლად გამოიყენებენ ასეთი მესიჯებით: ჩვენს სუვერენიტეტს რომ ლახავს დასავლეთი, ომში ჩვენი ჩართვა რომ უნდა და სად იყვნენ მაშინ, როცა სისხლიანი რეჟიმი მეფობდა.
ეს უკვე დატესტეს იმედმა, შათირიშვილმა, უცნობმა, ხაინდრავამ, კობახიძემ.
ჩვეულებრივად გაუვათ ეს უსაქციელობა დასავლეთთან, რადგან უნდა გვესმოდეს რომ ახლა დასავლეთსა და რუსეთს შორის ფრონტის ხაზი გადის უკრაინაში. ჩვენ ვართ ამ ხაზს მიღმა და აქ დასავლეთი, სანამ რუსეთი არ დამარცხებულა, არაფერი სერიოზულისთვის მზად არ არის.
უნდა გვესმოდეს, რომ ყველაფერი გასდით და ხვალ-ზეგ ბევრად უარესებს იზამენ. თვითონ არ გაჩერდებიან.
შეშინებული ქოცები სულ ორჯერ გვყავს ნანახი: 2018 წლის არჩევნების პირველი ტურის შემდეგ, როცა 900 ათასამდე ადამიანი მივიდა არჩევნებზე ოპოზიციისთვის ხმის მისაცემად; და გავრილოვის ღამის შემდეგ, როცა ათიათასობით ადამიანი წყობიდან გამოსული დადგა რუსთაველზე.
ამათ სხვა ენა არ ესმით და ეს საქმე ჩვენი გასაკეთებელია. 200 ათასი კაცი რუსთაველზე და თქვენ ნახავთ ხელისუფლების დიდ შიშსა და სინანულს.
მარა სადაა 200 ათასი კაცი? არ არის. შესაბამისად, რატომ არ უნდა იყოს ასეთი ქვეყანა რუსეთის უკანა ეზო?”
კომენტარები