ყოფილი ძალოვანი, ლევან ნიკოლეიშვილი:
“ზუსტად ერთი თვეა, რაც მთელი მსოფლიო გაფაციცებით ადევნებს თვალს რუსეთ-უკრაინის ომს. დაიღუპა უამრავი ადამიანი, განადგურდა ინფრასტრუქტურა, ლტოლვილებად ქცეული ადამიანები სახლ კარს ტოვებენ. ჯერჯერობით არავინ იცის თუ როდის დასრულდება ეს საშინელება. ომი, რომ უნდა დასრულდეს და მშვიდობა დამყარდეს, ამაზე ორი აზრი არ არსებობს. ცხადია, ამ მშვიდობას თვის ფასი და შედეგები ექნება, რომელიც ომის შემდეგ ელოდება უკრაინას, რუსეთს, ევროპას, აშშ-ს, ჩინეთს, ევროკავშირსა თუ NATO-ს ცოტა უფრო მოგვიანებით გახდება ცნობილი. ვინ მოიგებს ომს? ამ კითხვაზე პასუხის გასაცემად, ილუზიებს, მკითხაობას და ჩვენ პირად სურვილებს ამ შემთხვევაში დროებით თავი უნდა დავანებოთ, და შევეცადოთ ცოტა რეალურად შევხედოთ სიტუაციას. ვინ იქნება გამარჯვებული, ფაქტობრივად იგივეა, რომ ვთქვათ ის ვინც არ იქნება დამარცხებული. სწორედ აქ მივადექით იმას, რომ ერთია ვინ რას ელოდებოდა ან ელის ამ ომიდან, და მეორეა თუ რას მიიღებს საბოლოოდ. ამ ომში, შესაძლოა თავიდან არ ჩანდა, მაგრამ უკვე ბევრი ზოგიც პასიური და ზოგიც აქტიური აქტორი გამოიკვეთა. შესაბამისად, ომის რაღაც ეტაპზე მინიმუმ შეჩერება (ან „გაყინულ კონფლიქტად“ გადაქცევა) და მაქსიმუმ დამთავრებაც, სწორედ ამ აქტორების პოლიტიკურ ნებაზეა მეტწილად დამოკიდებული. ოღონდ არ დაგვავიწყდეს, ამ პოლიტიკურ ნებას უმთავრესი, რამ უნდა უძღოდეს წინ: არცერთმა აქტორს, არ უნდა გამოჩნდეს დამარცხებული, უფრო მეტიც პირველ რიგში თავის მოქალაქეებთან, ასევე საერთაშორისო საზოგადოებასთან უნდა თქვან, რომ მათ თავის მიზანს მიაღწიეს. წინააღმდეგ შემთხვევაში ამ ქვეყნების თუ ორგანიზაციების ლიდერებს პოლიტიკური კრახი გარანტირებული ექნებათ. ასე, რომ ვნახოთ, სანამდე გაგრძელდება საბრძოლო მოქმედებები, ვის უმტყუნებს ნერვები პირველად ან ვის გაეხსნება გონება და იტყვის, რომ უკვე გაჩერების დროა, ესეც სავარაუდოდ მალე გამოჩნდება.
მანამდე კი ყოველდღიურად ხალხი იღუპება…აქტორების რაოდენობა კი იზრდება და იზრდება, იმედია საღი პოლიტიკური ნებაც გამოჩნდება!
კიდევ ერთხელ ვუდასტურებ ჩემს მხარდაჭერას უკრაინასა და მის ხალხს!”
კომენტარები