“ზვიადის გადმოსვენების დღეს გროზნოში ერთად გავფრინდით მე და გურამ შარაძე” – ეკა ხერხეულიძე

ზვიადის გადმოსვენების დღეს გროზნოში ერთად გავფრინდით მე და გურამ შარაძე. ჩეხოვის ქუჩაზე, სადაც ზვიადის ოჯახისთვის განკუთვნილი სასახლე იდგა, ჭიშკრიდან ხელმარჯვნივ სამეგრელოდან ჩამოსული კაცები ჭრიდნენ საფლავს და მეგრულად ტიროდნენ. იქვე იდგნენ დადუმებული ჩეჩნები და თითქოს ამ რიტუალის პატივისცემის ნიშნად, ჩარევა არც უფიქრიათ.

საშინლად ციოდა,უფრო სწორად,ყინავდა..

ნათლად მახსოვს თითოეული მათგანის სახე, მათ გარდა არავინ იყო ეზოში.იმდენად სულისშემძვრელი სანახავი იყო კაცების ტირილი და მოთქმა, რომ სახლში ვეღარ შევედით.

როგორც იქნა ავიარეთ სასახლის დიდი განიერი კიბეები, სადაც ხელმარჯვნივ, ოვალურ ოთახში ზვიადის სამუშაო კაბინეტი იყო. ბევრი რამ მაქვს ამ ოთახზე მოსაგონარი, მაგრამ ახლა ამ ეპიზოდის გახსენების მიზეზი დღევანდელი დღეა.

ოპერატორი ცდილობდა ხელუხლებლად გადაეღო ყველა ნივთი ისე, როგორც ზვიადმა დატოვა საქართველოში ჩასვლამდე… მაგიდაზე ბევრ წიგნს შორის იდო ერთი დიდი წიგნი-‘საქართველოს სამოთხე’, სანიშნი აფხაზეთის თავზე იყო დატოვებული…

ეს ფოტოც ლიძავაშია გადაღებული.