“უბრალოდ ეს ჩემი აზრია ემიგრაციასთან დაკავშირებით!..ვისაც არ მოგწონთ, ჩემი წერილები,თქვენ ან ცივი წყალი დალიეთ ან ..”-თემურ კილაძე

არც არავის განსჯას ვაპირებ, შეგიძლიათ თავს არ დამესხათ, უბრალოდ ეს ჩემი აზრია ემიგრაციასთან დაკავშირებით, რადგან თავადაც კარგად ვიცი რას ნიშნავს მიგრაცია“ – წერს თემურ კილაძე, ის სოციალურ ქსელში აქტიურად აქვეყნებს ემიგრაციასთან დაკავშირებულ თემატიკაზე სხვადასხვა წერილებს.

„დედას და მამას, ყოველ ზაფხულს, შვილი მატარებლით მიჰყავდათ ბებიასთან, სოფელში, მეორე დღეს,
ისინი, იმავე მატარებლით, ბრუნდებოდნენ შინ.
ბიჭმა, როდესაც გაიზარდა, მშობლებს უთხრა:
– უკვე ისეთ ასაკში ვარ, წელს ბებოსთან მარტო წასვლა რომ ვცადო, რას იტყვით?
მოკლე დისკუსიის შემდეგ, მშობლები შეთანხმდნენ, ბიჭი ბებიასთან გაეშვათ. ისინი სადგურის ბაქანზე იდგნენ და ფანჯრიდან ბოლო რეკომენდაციებს იძლეოდნენ. ბიჭი იმეორებდა:
– კი, ვიცი, ვიცი, ასჯერ მითხარით უკვე… მატარებელი, სადაც იყო, აპირებდა გასვლას, რომ მამამ უთხრა ბიჭს:
– შვილო, თუ უეცრად ცუდად გახდი ან შეგეშინდა, ეს შენთვისაა! – და შვილს ჯიბეში რაღაც ჩაუდო.

ბიჭუნა მარტო დარჩა მატარებელში, იჯდა ვაგონში, მშობლების გარეშე, პირველად. ცნობისმოყვარედ იყურებოდა ფანჯრიდან. ირგვლივ უცნობმა ადამიანებმა შეავიწროვეს, იხმაურეს, კონტროლიორმა მარტოობაზე კომენტარი გააკეთა, ვიღაცამ განკითხვით შეხედა და, უეცრად, ბიჭმა ძალიან უხერხულად და სევდიანად იგრძნო თავი, უფრო და უფრო დაბლა დაიხარა, სავარძლის კუთხეში ჩაეშვა და ცრემლებმა თავისით იწყეს თვალებიდან დენა…
უეცრად, სრულიად მარტოსულს, გაახსენდა, რომ მამამისმა ჯიბეში რაღაც ჩაუდო. აკანკალებული ხელი ჩაიყო ბავშვმა ჯიბეში და იქ რაღაც ფურცელი იპოვა, რომელზედაც ეწერა:
– შვილო, ბოლო ვაგონში ვართ!…

თემურ კილაძე: ერთხელ უკვე დავწერე, რომ თქვენი შვილები გაცალმტვერებულს დაგახვედრებს ყველაფერს თუ თქვენ არ შეიცვლებით. კი იმართლებთ თავს რომ პირველ ვაგონში გვყავს შვილები და რა ვქნათო, მაგრამ…. თქვენ შვილებს რა მაგალითი მიეცით?! დედა ვერ იტირეთ, მამა ვერ იტირეთ და ბევრი კიდე სხვა და მხოლოდ იმიტომ, რომ ვერ მოიცალეთ.

100% ვიცი, რომ თქვენი პირველ ვაგონში მჯდომი შვილები, როგორც კი გადაჯდებიან ბოლო ვაგონში, თქვენც ისევე მოგექცევათ, ამიტომ ხალხო მოსინჯეთ და შეიცვალეთ. ვისაც არ მოგწონთ, ჩემი წერილები და წერთ რა მძიმე პოსტებს წერს, რა საშინელი კაციაო, – თქვენ ან ცივი წყალი დალიეთ ან ანეკდოტები იკითხეთ. ვიცი რომ მე ჩემი ცხოვრება მაქვს და თქვენ თქვენი, ჩვენი გზები არ იკვეთება. მე პირველ ვაგონშიც კარგად ვგრძნობდი თავს და ბოლოშიც ყველაფერი ადამიანურად გავაკეთე.

წარმატებები თქვენ ქართველო ემიგრანტებო. აუცილებლად მოვყვები თქვენზე, 2 აპრილს რომში ტელევიზიაში, მაგრამ ვიტყვი ყველაფერს კარგს, ცუდს სხვის გასაგონად ვერ ვიტყვი, ცუდს მხოლოდ აქ გეუბნებით ჩვენს შორის რომ დარჩეს.“