აშშ-ს მასაჩუსეტის უნივერსიტეტის ქართველი პროფესორი, ზურაბ გურული:
ერთერთი მთავარი ასპექტი, რითაც ამერიკელმა დემოკრატებმა მოახერხეს რესპუბლიკელების მკვეთრი უპირატესობის განეიტრალება – ახალგაზრდობაა. დემოკრატების მომხრე ახალგაზრდობა გარდა იმისა, რომ შესანიშნავად არის “ინდოქტრინირებული” მკვეთრად სოციალისტური პროფესორ-მასწავლებლების კასტის მიერ, ასევე ბევრად უკეთ ახერხებს ორგანიზებას, თანამედროვე ტექნოლოგიების გამოყენებას და პროპაგანდას საკუთარ რგოლებში. მოგვიანებით, ასაკის მომატებასთან ერთად, ამ მასის მოაზროვნე ნაწილი ბევრად უფრო კონსერვატიულ პოზიციაზე გადავა და მინიმუმ ცენტრისტი, ანუ ზომიერი დემოკრატი გახდება, მაგრამ 20-28 წლის სპექტრი, დიდი საუნივერსიტეტო ცენტრებიდან, ბუნებრივად რადიკალი ლიბერალები არიან და კრებითი ინტელექტით ბევრად ჯაბნიან “კონსერვატორ” თანატოლებს, რომელთა “ინდოქტრინიზაცია” ძირითადად იარაღის ხიბლით და ფსევდო-რელიგიურობით ხდება.
ერთგვარად ბედისწერის კომიკური შურისძიებაა, რომ ტრამპს ნოემბრის არჩევნებში “მაკკეინი” დაემართა; ანუ ზუსტად ისეთივე სულელური, მაგრამ სტრატეგიულად გადამწყვეტი შეცდომა, როგორიც მოჩერჩეტო სარა პეილინის ვიცე-პრეზიდენტობის კანდიდატად დასახელება იყო მხოლოდ მისი მდედრობითი სქესის კრიტერიუმით. ტრამპის კანდიდატებს შორის არაერთი “სარა პეილინი” არის და აღმოჩნდა.
სტრატეგიულად წამგებიანი იყო პენსილვანიის გადამწყვეტ არჩევნებში დამბლაგადატანილი დემოკრატი ფეტერმანის საწინააღმდეგოდ მოცინიკოსო ექიმის, მეჰმეტ ოზის გაყვანა. მარტივი ფსიქოლოგიური გათვლაა, რომ ბრბო ბევრად უფრო სიმპათიით განეწყობოდა “დაჩაგრულის” მიმართ და არ ამჯობინებდა თვითკმაყოფილ, შეძლებულ კანდიდატს, რომელსაც დებატებისას დამცინავი ღიმილი ეპარებოდა ოპონენტის ცოდვილზე აზრის გამოთქმისას. იგივე ტაქტიკა არც ტრამპს გამოადგა თავის დროზე ბაიდენთან დამცინავი ტონით დებატების დროს.
დისანტისის გამანადგურებელი გამარჯვება ფლორიდაში, სერიოზული განაცხადია, მაგრამ ფლორიდა არ არის მთელი ამერიკა. დისანტისმა თუ მეტი ზომიერება არ გამოიჩინა და იგივე ანტივაქსერული და კორონა-შეთქმულების აბსურდები გააგრძელა, არც მის რადიკალიზმს აიტანს ე.წ. “მოყოყმანე” ამერიკელი ამომრჩეველი. დისანტისს აქვს იმის პოტენციური საშიშროება, რომ საკუთარი ფანატიკური მომხრეების მძევალად იქცეს ზუსტად ისე, როგორც ეს დაემართა ტრამპს.
-საკუთარი ფანატიკური მომხრეების მძევლად ქცევა – ქართული პოლიტიკის ამჟამინდელი მთავარი პრობლემაცაა. ასეთი რამ მაშინ ხდება, როდესაც პარტიის ლიდერი პოლიტიკურად გამართული დოქტრინის მეთაური კი არ არის, არამედ ამორფული მასის ბელადია. ბელადის მიმდევრობა კი გაპირობებულია არა შეგნებული, მწყობრი იდეოლოგიური პლატფორმით, არამედ მისი პიროვნების ხიბლით. შესაბამისად, რაიმე სახის არსებითი ცვლილებები ორბელადიან ქართულ პოლიტიკაში ლოგიკურად არ და ვერ მოხდება უახლოეს მომავალში, თუ ცხადია, რაიმე ალოგიკურმა შემთხვევითობამ, საშინაო თუ საგარეო ფრონტზე, არ შექმნა უეცარი საფუძველი მკვეთრი ცვლილებებისათვის. გონიერი სტრატეგია ამჟამად, ასეთი მოულოდნელობისათვის დასახვედრად მზადყოფნის მცდელობაა; ზომიერი, გაწონასწორებული და კარგად ჩამოყალიბებული, მწყობრი პოლიტიკური დოქტრინით, რომელიც შორს იქნება ავანტურიზმისა და ოპორტუნიზმისაგან.
ტრამპი ბელადად იქცა რესპუბლიკური პარტიის რადიკალი მომხრეებისათვის; იგივე ემუქრებოდა ბორის ჯონსონსაც, მაგრამ ბრიტანული კონსერვატიზმი ბევრად უფრო კლასიკურია, ვიდრე ამერიკული და ჯონსონიც დარჩა პოლიტიკურ ჩარჩოებში, როგორც პოლიტიკური ლიდერი. იმედია დისანტისიც გაიზრდება როგორც პოლიტიკოსი და არ წაძლევს ბელადობის ცდუნება. ამერიკას ძალიან სჭირდება რეალისტი, ზომიერი კონსერვატორების გამარჯვება.
კომენტარები