“თავქვეშ იარაღი მიდევს!” – რას წერს ლევან ლორთქიფანიძე

პოლიტოლოგი, ლევან ლორთქიფანიძე:

ყველაფერი მას შემდეგ დაიწყო, რაც პურ-ფუნთუშეულისა და კოკა-კოლის მიღებაზე უარი ვთქვი.

ღამით ცხელი პურის სურნელი მაბრუებს, მის კვალს მივყვები და მოულოდნელად ჩემი ბავშვობის თონეში (მელიქიშვილისა და ქუჩიშვილის შესახვევის კუთხეში იყო ჯადოსნური სარდაფი) ამოვყოფ ხოლმე თავს, ჩავდივარ თონის კიბეებზე, პურის სურნელი და არაჩვეულებრივი სითბო ბედნიერების განცდას მიღვივებს, ბოლო საფეხურს გადავაბიჯებ და …

თონეში ნაჭრის თეთრ ხალათსა და თეთრ ქუდში გამოწყობილი მოხუცი კაცია ჩაყუდებული. უსწრაფესად სწორედება წელში, გაზეთ “სარბიელში” გახვეულ შოთებს მაწვდის, თვალს მიკრავს და მეუბნება:

– შვილო, სახლამდე მიიტანე, ბოლომდე არ შეჭამო!

პურის მცხობელი კი, არც მეტი და არც ნაკლები, თემურ ჭყონიაა

ელდანაცემს მეღვიძება, მერე რაღა დამაძინებს?! მთელ ღამეს თეთრად ვათენებ…

მაცივარშიც მხოლოდ ჩვეულებრივი წყალი ან კომშის კომპოტი დევს, საპურეშიც მხოლოდ “ბებოს ლავაში” და წიწიბურის “ხლებცია”.