ეკონომისტი დემურ გიორხელიძე:
„იმისათვის, რომ ახალგაზრდამ რაიმე სერიოზული საგანი
შეისწავლოს, რამდენიმე შეუცვლელი და აუცილებელი
რამ არის საჭირო, კერძოდ:
(ა) აუდიტორიული მეცადინეობების რეგულარული ციკლი
(ეს აუცილებელი პირობაა!);
(ბ) ლექციები და სემინარები და ცოცხალ ლექტორთან
რეგულარული ურთიერთობა,
რომელსაც სულ ცოტა,
10-ჯერადი მარაგი მაინც აქვს იმ სპეციალობაში,
რასაც ასწავლის! ანუ თავად არის სპეციალისტი და,
თანაც, მაღალი დონისა
(მარაგში ვგულისხმობ პროფესორის ცოდნას იმასთან
შედარებით, რასაც ასწავლის!
ესეც აუცილებელი პირობაა!
რადგან პროფესორი საგანს მაღალი დისტანციიდან უნდა
უყურებდეს, იცოდეს გაცილებით მეტი და
ინტერპრეტაციისა და ანალიზის ძალზე ღრმა და
საფუძვიანი განხორციელება შეეძლოს).
(გ) ლექციებისა და პრაქტიკული მეცადინეობის მაღალი
დონის სახელმძღვანელოები და სასწავლო დამხმარე მეთოდური სახელმძღვანელოები.
(გ) აუცილებელია სტუდენტი ასრულებდეს მრავალ დავალებას (ამოცანებისა და სავარჯიშოების სახით)
და წერით სამუშაოს, რომლის ჩაბარებისას პროფესორთან უშუალო დიალოგით გამოვლინდება, აითვისა თუ არა ახალგაზრდამ მასალა. ტარდებოდეს მრავალი კოლოქვიუმი –
თუ ეს ყველაფერი არის, მაშინ
ცოდნის დაუფლების მსურველ ახალგაზრდას ყველაფერი
ნორმალურად ექნება – მისი ძალისხმევა დაჯილდოვდება იმით, რასაც კონკრეტული საგნის ცოდნა ჰქვია, რაც მრავალი შემდეგი დანაშენის საფუძველია.
ყველა ამ მიზნის გათვალისწინებით უნდა იგებოდეს ახალგაზრდის სასწავლო პროგრამა.
რაც დავწერე – უნივერსალურია!
ალტერნატივა არასდროს ექნება სერიოზული
სპეციალობებისას დაუფლებისას.
p.s.
ახალგაზრდებისთვის ტესტი დავდე (ფაქტობრივად!).
თავად გადაამოწმეთ, –
ზიხართ თუ არა ამ რეჟიმში და თავადვე განსაზღვრეთ,
სწავლობთ თუ გიქმნიან იმის ილუზიას რომ სწავლობთ და გასწავლიან! 
წარმატებები ყველას.“
კომენტარები