“ფარის” თანადამფუძნებელი, გიორგი თავდგირიძე:
ჩვენ, ვინც საპროტესტო საზოგადოების აქტიურ წევრაბად მოვიაზრებთ თავს, ახლა გვიწევს პოლიტიკური პარტიებისა და საექსპერტო საზოგადოების წაგებული პოლიტიკური ბრძოლების მძიმე შედეგების გამოსწორება. თუმცა ეს მხოლოდ პრობლემის ნახევარია, მხოლოდ წარსულზე არ არის საუბარი, მიმდინარე ბრძოლებიც წინასწარ წაგებული აქვთ პოლიტიკოსებს და ის ბრძოლებიც, რომლებიც ოცნებას დაგეგმილი აქვს.
1. ომს მხოლოდ მაშინ აქვს აზრი, როდესაც მოწინააღმდეგის განადგურება შეგიძლია და ამისთვის ფიზიკურადაც მზად ხარ და მორალურადაც. სხვა შემთხვევაში, კაპასი მეზობლების ურთიერთლანძღვას გავს დაპირისპირება. ამიტომ გაუგებარია ოპოზიციური პარტიების ურთიერთდამოკიდებულება, ან ერთად იყავით და საერთო ფრონტით გამოდით ოცნების წინააღმდეგ ან ერთმანეთს ეომეთ სერიოზულად ( თუმცა ამის ძალებს ვერ ვხედავ ამ პარტიებში ).
2. ადგილობრივ თვითმართველობის არჩევნებში მონაწილეობა. ზოგადად ოპოპარტიების არც მონაწილეობა და არც ბოიკოტი სიტუაციას არ ცვლის. ისინი ოცნების მხარეს იქნებიან თუ მის მოწინააღმდეგედ, იმ შესაძლებლობით რაც დღეს აქვთ, არც ჩვენ დაგვასუსტებს და არც ოცნებას გააძლიერებს.
3. სალომე ზურაბიშვილი, სამწუხაროა, როდესაც ერთობის საპირწონედ ( თავისი გადასახედიდან) წინააღმდეგობის პლატფორმას ქმნის. პლატფორმას ვხედავ, წინააღმდეგობას ვერა. საერთაშორისო ურთიერთობებშიც ვერ ვხედავ ჩვენი ინტერესის ლობირებას, მაგრამ აშკარად ჩანს საკუთარ ეგოს დასაკმაყოფილებელი ვოიაჟები. რომ არ არსებობდეს პირდაპირი სახალხო ლეგიტიმაციის გზით, რეჟიმის შემდეგ დემოკრატიული პროცესის გაგრძელების შესაძლებლობა, ზურაბიშვილის ასეთი ქმედებები დიდი დანაკლისი იქნებოდა ანტირუსული ერთობისთვის.საგარეო ფაქტორების ერთობლიობა, დიდ იმედს გვაძლევს, რომ ჩვენ ამ ბრძოლაში ბევრი ხელშემწყობი მოვლენა დაგვეწევა. ამიტომ ბრძოლა გრძელდება ბოლომდე. შემოგვიერთდით ერთობაში. ერთად ყველაფერი გამოგვივა. საქართველოს ბედი ჩვენ ხელშია.
კომენტარები