“მი­შას თუ ვერ და­ა­პა­ტიმ­რე­ბენ, ვაია, და­ა­პა­ტიმ­რე­ბენ და – ვუი, სა­ა­კაშ­ვი­ლი თბი­ლის­ში, ეს არაა მარ­ტი­ვი სა­მარ­თა­ვი სი­ტუ­ა­ცია” – ხუხაშვილი

პოლიტოლოგი, გია ხუხაშვილი, “ამბებთან” ამბობს:

“ჯერ ერთი, არ ვარ დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი, რომ სა­ა­კაშ­ვი­ლი ჩა­მო­ვა, ეს პო­ლი­ტი­კუ­რი ტაქ­ტი­კის სა­კი­თხია. ვფიქ­რობ, მისი ბუ­ნე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ის ჩა­მო­ვა იმ შემ­თხვე­ვა­ში, თუ არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ შე­იქ­მნა ის მო­ცე­მუ­ლო­ბა, რო­დე­საც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა იქ­ნე­ბა იმ­დე­ნად დე­მო­რა­ლი­ზე­ბუ­ლი, რომ მისი პირ­და­პირ აე­რო­პორ­ტში და­პა­ტიმ­რე­ბა რთუ­ლი გახ­დე­ბა.

უნდა გვეს­მო­დეს, რომ ამ არ­ჩევ­ნებ­ზე პრო­ცე­სი არ მთავ­რდე­ბა სა­კუთ­რივ არ­ჩევ­ნე­ბით, იქ­ნე­ბა გაგ­რძე­ლე­ბა და ამ გაგ­რძე­ლე­ბის სხვა­დას­ხვა სცე­ნა­რე­ბი არ­სე­ბობს გა­მომ­დი­ნა­რე იქი­დან, რა მოხ­დე­ბა არ­ჩევ­ნებ­ზე. შე­სა­ბა­მი­სად, ეს არის პო­ლი­ტი­კუ­რი ტაქ­ტი­კის სა­კი­თხი, ამით სა­ა­კაშ­ვი­ლი წყვეტს სა­კუ­თა­რი ამომ­რჩევ­ლის მო­ბი­ლი­ზე­ბის ამო­ცა­ნას. ის ხომ ისე­ვე, რო­გორც ივა­ნიშ­ვი­ლი, პო­ლი­ტი­კო­სე­ბის იმ კა­ტე­გო­რი­ას მი­ე­კუთ­ვნე­ბა, რო­მე­ლიც პო­ლი­ტი­კუ­რი პრო­ცე­სის ცენ­ტრში სა­კუ­თარ თავს მო­ი­აზ­რებს, რომ მის გა­რე­შე ქვა-ქვა­ზე ნუ დარ­ჩე­ნი­ლა. ორი­ვე ასე­თია და, შე­სა­ბა­მი­სად, მი­შას უნდა, მოვ­ლე­ნე­ბის ცენ­ტრში იყოს, მას ეს სურ­ვი­ლი აქვს და ამ სცე­ნა­რით მი­დის.

არ ვფიქ­რობ, რომ ჩვენ სა­არ­ჩევ­ნოდ ამას დიდი ყუ­რა­დღე­ბა უნდა მი­ვაქ­ცი­ოთ, მთა­ვა­რია ვი­ფიქ­როთ იმა­ზე, რა მოხ­დე­ბა არ­ჩევ­ნებ­ზე, ხოლო რა იქ­ნე­ბა არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ, ეს და­მო­კი­დე­ბუ­ლია ბევრ რა­მე­ზე – რო­გორ მო­იქ­ცე­ვა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა, რამ­დე­ნად იმა­მა­ძაღ­ლებს არ­ჩევ­ნებ­ზე, რა რე­სურ­სი ექ­ნე­ბა ოპო­ზი­ცი­ას და ა.შ.

“ქარ­თულ ოც­ნე­ბას“ სა­ერ­თოდ ის მიდ­გო­მა აქვს, რომ მათ­თვის სა­ა­კაშ­ვი­ლის გან­ცხა­დე­ბე­ბი არის სა­სარ­გებ­ლო მა­სა­ლა იმი­სათ­ვის, რომ გა­მო­ვიდ­ნენ და ისევ “მგე­ლი მო­დის“ იძა­ხონ.

ცი­ხე­ში სა­ა­კაშ­ვი­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­თვის არის კოშ­მა­რი. მი­შას თუ ვერ და­ა­პა­ტიმ­რე­ბენ, ვაია, და­ა­პა­ტიმ­რე­ბენ და – ვუი, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­თვის ორი­ვე თა­ვის ტკი­ვი­ლია. სა­ა­კაშ­ვი­ლი თბი­ლის­ში, ეს არაა მარ­ტი­ვი სა­მარ­თა­ვი სი­ტუ­ა­ცია, მე­ო­რე – “ოც­ნე­ბას“ მთა­ვა­რი არ­გუ­მენ­ტი გა­მო­ეც­ლე­ბა მო­მა­ვალ პრო­ცე­სებ­ში. კი ბა­ტო­ნო, ჩა­მო­ვი­დეს მაგ­რამ თუ ჩა­მო­ვა, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, და­ა­პა­ტიმ­რე­ბენ, თუ – არა, მო­მა­ვა­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი პრო­ცე­სის­თვის ეს მა­ინც სა­სარ­გებ­ლო იქ­ნე­ბა იმი­ტომ, რომ ერთი სა­კი­თხი მა­ინც იქ­ნე­ბა გარ­კვე­უ­ლი.

მიშა ჩა­მო­ვა მხო­ლოდ იმ შემ­თხვე­ვა­ში, თუ ექ­ნე­ბა საკ­მა­რი­სი გა­რან­ტი­ე­ბი იმი­სა, რომ მისი და­პა­ტიმ­რე­ბა მყი­სი­ე­რად ვერ მოხ­დე­ბა და მას გარ­კვე­უ­ლი სივ­რცე შე­ექ­მნე­ბა იმი­სათ­ვის, რომ იმოქ­მე­დოს. სხვა შემ­თხვე­ვა­ში, ჩვე­ნი ის­ტო­რი­უ­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ეჭვი მე­პა­რე­ბა, ჩა­მო­ვი­დეს. სა­ა­კაშ­ვილს და­სავ­ლე­თის­გან მხარ­და­ჭე­რა, არ მგო­ნია, ჰქონ­დეს, ვი­ნა­ი­დან და­სავ­ლეთს ჩვენს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ზე ბევ­რად სე­რი­ო­ზუ­ლი პრობ­ლე­მე­ბი აქვს უკვე შექ­მნი­ლი. ისი­ნი სა­ა­კაშ­ვი­ლის ასე ფორ­მა­ლუ­რად მხარს ვერც და­უ­ჭე­რენ, ვი­ნა­ი­დან ამ ადა­მი­ან­ზე რამ­დე­ნი­მე გა­ნა­ჩე­ნია გა­მო­ტა­ნი­ლი და და­სავ­ლეთ­მა რა უნდა თქვას? ვი­მე­ო­რებ, ყვე­ლა­ფე­რი და­მო­კი­დე­ბუ­ლია იმა­ზე, რო­გორ ჩა­ა­ტა­რებს არ­ჩევ­ნებს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა. თუ ის იქნა ძა­ლა­დო­ბის, გა­ყალ­ბე­ბის და მა­მა­ძაღ­ლო­ბის ფონ­ზე, მა­შინ ესაა ერთი სცე­ნა­რი, თუ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ მარ­ცხი გა­ნი­ცა­და, ესეც მი­შას სა­სარ­გებ­ლოდ იმუ­შა­ვებს. ხოლო ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ თუ მო­ი­გო ისე, რომ მის მი­მართ კი­თხვე­ბი არ იქნა, მა­შინ რა აზრი აქვს მის ჩა­მოს­ვლას?“