თბილისის ზღვის ჰოსპიტალში მარიამ ქართველიშვილის გარდაცვალების მიზეზებს წელიწადზე მეტია სამედიცინო და ფარმაცევტული საქმიანობის რეგულირების სააგენტო სწავლობს. საბოლოოდ, 5 ექიმის პროფესიული პასუხისმგებლობის საკითხი უკვე დაისვა და თვის ბოლოს გაირკვევა, რა სანქციებს დაუწესებს პროფესიული განვითარების საბჭო ამ ექიმებს.
რეგულირების სააგენტოში საჩივარი გარდაცვლილი ქალბატონის შვილმა, რამაზ ქართველიშვილმა შეიტანა. ექიმების დარღვევები უკვე გამოვლინდა, ბატონი რამაზი კი დამნაშავის სისხლის სამართლებრივ პასუხისმგებლობას ითხოვს.
რამაზ ქართველიშვილი “ამბები.ჯი”-თან ამბობს:
– გასული წლის 7 თებერვალს სასწრაფოს ბრიგადამ დედაჩემი, მარიამ ქართველიშვილი დაბალი წნევის, მეტყველების დარღვევის და შარდვის გაძნელების მიზეზის დასადგენად თბილისის ზღვის ჰოსპიტალში გადაიყვანა. დედა გონზე იყო, ამბობდა, – კარგად ვარ და საავადმყოფოში არ წამიყვანოთო, მაგრამ იმ დღეს უკვე მეორედ გამოვიძახეთ სასწრაფო და ექიმმა გვირჩია, ჯობდა საავადმყოფოში გადაგვეყვანა, – ხომ უნდა გაირკვეს დაბალი წნევის მიზეზიო.
ჰოსპიტალში გადაღებული კომპიუტერული ტომოგრაფიის და ელექტროკარდიოგრაფიის შედეგები შეშფოთების საფუძველს არ იძლეოდა. ასაკობრივი ცვლილებების ფონზე ტვინი ნორმალურად, გული კი სრულად გამართულად მუშაობდა. წნევაც 10 ერთეულით გაუმჯობესდა. კლინიკაში მისი შეყვანიდან ორ საათში მე და ჩემს თანხმლებს, ქალის ორი ძლიერი შეკივლება მოგვესმა, დედაჩემის ხმა მაშინვე ვიცანი, ის განწირული ხმით კიოდა. ამ ფაქტიდან ცოტა ხანში მითხრეს, რომ დედას გული გაუჩერდა და გარდაიცვალა.
დედას სასიკვდილო არაფერი სჭირდა. მისი საეჭვო გარემოებაში გარდაცვალების გამო 2020 წლის 26 თებერვალს განცხადებით მივმართე ჯანდაცვის სამინისტროს სამედიცინო რეგულირების სააგენტოს და საქმის შესწავლა ვთხოვე. ერთი თვის შემდეგ მივიღე შეტყობინება, – საკითხის შესწავლა მიმდინარეობსო. ამის პარალელურად, დამოუკიდებლად დავიწყე გამოძიება და დავადგინე, რომ კლინიკის “ემერჯენსში” კოქსათროზით დაავადებულ დედაჩემს მენჯ-ბარძაყის სახსარი გადაუმტვრიეს. სწორედ მაშინ გავიგონეთ გამწარებული დედაჩემის შეკივლება. ამის შემდეგ განუვითარდა, როგორც ჩანს, შინაგანი სისხლდენა, ამას ყურადღება არავინ მიაქცია და დედა კომაში ჩავარდა, საბოლოოდ გული გაუჩერდა.
“ემერჯენსის” ექიმმა, თინა გუმბარიძემ ეს ფაქტი დამალა და სარეანიმაციო განყოფილების ხელმძღვანელთან, ტერეზა ოსარჩუკთან შეთანხმებით ავადმყოფობის ისტორია გააყალბა.
– ძალიან მძიმე ბრალდებაა, როგორ შეიტყვეთ, რომ იქ ბარძაყი გადაუმტვრიეს პაციენტს, ეს ეჭვი საერთოდ რატომ გაგიჩნდათ?
– ჩემი ეს დასკვნა ემყარება ჰოსპიტლის ერთ-ერთი ექიმისგან მიღებულ ინფორმაციას, მის ვინაობას მხოლოდ საგამოძიებო ორგანოებს დავუსახელებ, რადგან მეშინია, მასზე ზემოქმედება არ მოხდეს. ასევე ეს ემყარება პაციენტისთვის ჩატარებული კვლევის შედეგებს, მედპერსონალის საეჭვო ქცევებს, მათ წინააღმდეგობრივ და ურთიერთგამომრიცხავ განმარტებებს.
მერწმუნეთ, ამ საქმეში არსებობს საკმარისი საფუძველი იმისთვის, რომ სისხლის სამართლის საქმე აღიძრას. ამ მოთხოვნით მივმართე კიდეც გასული წლის მარტში, ისანი-სამგორის პოლიციის სამმართველოს მეორე განყოფილებას. 10 აპრილს კი იქიდან მივიღე პასუხი, რომ საქმეს ვერ აღძრავდნენ, რადგან ამ საქმეს რეგულირების სააგენტო სწავლობდა, – თუ დადგინდება, რომ თბილისის ზღვის ჰოსპიტლის ექიმების მუშაობის პროცესში რაიმე გადაცდომა მოხდა, სააგენტო თავად მოგვმართავს შესაბამისი რეაგირებისთვისო.
ძალიან საეჭვოდ გაიწელა ამ საქმის გამოძიება რეგულირების სააგენტოში, ამიტომ გასული წლის 15 ივნისს უკვე წერილობით მივმართე ჯანდაცვის მინისტრს, ეკატერინე ტიკარაძეს. წერილის გაგზავნიდან რამდენიმე დღეში, ისევ რეგულირების სააგენტოდან მოვიდა პასუხი, რომ ჰოსპიტლიდან ამოიღეს დოკუმენტაცია 9 ივნისს და კლინიკური შეფასებისთვის ერთ-ერთ კლინიკას გადაეგზავნა. მწერდნენ, რომ პასუხს მაცნობებდნენ. ერთი წელი გავიდა მას შემდეგ რაც შესასწავლად დოკუმენტები გადაიგზავნა, მაგრამ ეს ექიმები ისევ მუშაობენ და ამ დრომდე მათი პასუხისმგებლობის საკითხი არ დამდგარა. მეტიც, ჩემი წერილობითი თხოვნის მიუხედავად, სააგენტოს დღემდე არ გადმოუცია ჩემთვის ფორმა 100, რომლის გაცნობის უფლებას კანონი მანიჭებს.
– მაინც რატომ შეგეპარათ ეჭვი, რა იყო ამის მიზეზი?
– დედის გარდაცვალების დღესვე, 2020 წლის 9 თებერვალს, თბილისის ზღვის ჰოსპიტალის სარეანიმაციო განყოფილებიდან კანონიერად მოვითხოვე ავადმყოფის ისტორიის გადმოცემა, რამაც აშკარა დაბნეულობა გამოიწვია. ყოყმანის შემდეგ, მეორე დღეს დამიბარეს. დანიშნულ დროს იქ ვიყავი და განყოფილებაში ხელმძღვანელი ტერეზა ოსადჩუკი დამხვდა, მან გარეთ გამიყვანა და დაინტერესდა, რისთვის მჭირდებოდა ფორმა 100, ჩემთვის თუ სხვა რაღაცისთვის, მივხვდი იგულისხმა, ჩივილს ხომ არ ვაპირებდი, პასუხმა, რომ ჩემთვის მჭირდებოდა, აშკარად დააკმაყოფილა და სამოქალაქო რეესტრში გადამამისამართა. დედის დაკრძალვის შემდეგ, 14 თებერვალს, განმეორებით კატეგორიულად მოვთხოვე მათ ავადმყოფის ისტორია, თითქმის დავაჯერე დოკუმენტი ჩემთვის მჭირდებოდა და არა სხვა რამისთვის. ოსადჩუკი როგორც იქნა, დამთანხმდა, მითხრა, “ემერჯენსის” ექიმს დაველაპარაკები და ორ დღეში შემომიარეთო. დათქმულ დროს რეანიმაციის განყოფილებაში ოსადჩუკმა ჩემი თანდასწრებით კომპიუტერში ფაილები გახსნა, რა დროსაც ავადმყოფობის ისტორიაში თვალი მოვკარი ფრაზას, მარიამ ქართველიშვილი ჰოსპიტალში შემოიყვანეს უგონო მდგომარეობაში. ვუთხარი, ეს რატომ წერია, – ტყუილია-მეთქი, – ხმა არ ამოიღო. პრინტერზე ამობეჭდა ლაბორატორიული და სხვა გამოკვლევის შედეგები და თან ფურცელზე პასტით მონიშნა კიდეც, – გულის გაჩერების და გარდაცვალების მიზეზი 3,6 ჯერ მომატებული ლეიკოციტები გახდაო. ორმა დაინტერესებულმა ექიმმა ორდღიანი თათბირის შემდეგ გარდაცვალების სხვა მიზეზი ვერ მოძებნეს, გარდა ამ აბსურდისა. ფორმა 100 ისევ არ მომცა.
ავადმყოფობის ისტორიაში დაფიქსირებული პირველი სიყალბეა ის, რომ პაციენტი კლინიკაში უგონო მდგომარეობაში შეიყვანეს. თუმცა ამ ტყუილის გაბათილება ადვილად შეიძლება ორი სასწრაფოს ექიმის ჩანაწერით. ასევე იმ 5 მოწმის ჩვენებითაც, რომლებიც პაციენტის ტრანსპორტირებაში გვეხმარებოდნენ. ამისთვის სასწრაფოს ჩანაწერების გამოთხოვა იყო საჭირო და მოწმეების დაკითხვა, მაგრამ, როგორც ჩანს, რეგულირების სააგენტოს ამაზე არც უფიქრია, გამოძიება საგამოძიებო ორგანოების კომპეტენციაა და რეგულირების სააგენტოს აქამდე უნდა მიემართა მათთვის.
მეორე სიყალბე ის არის, რომ ისტორიაში დაფიქსირებული არ არის შინაგანი სისხლდენის ფაქტი, რაც მე ჰოსპიტლის ერთ-ერთი ექიმისგან შევიტყვე, ამას რომ მალავენ, ეს ფაქტი ოსადჩუკმა ჩემთან საუბარში უნებლიედ, ირიბად აღიარა, როცა დაჟინებით მოითხოვა იმ ექიმის ვინაობის დასახელება ვინც ეს მე მითხრა. აუცილებელია ეს ექიმიც გამოიკითხოს, მაგრამ ესეც ხომ საგამოძიებო უწყებამ უნდა გააკეთოს. აუცილებლობის შემთხვევაში შინაგანი სისხლდენის ფაქტის უტყუარობა დადასტურდება ცხედრის ექსგუმაციით და სასამართლო სამედიცინო ექსპერტიზით.
ჩემი აზრით, არსებობს საკმარისი საფუძველი, რომ სამართალდამცავებმა საქმე ორი მუხლით აღძრან – გაუფრთხილებლობით ადამიანის სიცოცხლის მოსპობის და დანაშაულის დაფარვისთვის.
დანაშაულის დაფარვა არამარტო ჰოსპიტალის ექიმების, არამედ რეგულირების სააგენტოს პასუხისმგებელი პირების მხრიდანაც იკვეთება, რადგან აშკარად ბლოკავენ საქმის გამოძიებას და ამ დრომდე პოლიციისთვის არ მიუმართავთ. ვსვამ კითხვას, რატომ ცდილობს ჯანდაცვის სამინისტროს რეგულირების სააგენტო საქმის ჩაფარცხვას? როცა საქმე გვაქვს სამედიცინო პერსონალის მხრიდან უმწეო მდგომარეობაში მყოფი პაციენტის მიმართ უხეში ფიზიკური ძალის გამოყენებასთან, სხვაგვარად მენჯ-ბარძაყის სახსრის გადამტვრევა ხომ შეუძლებელია?!
ფაქტია, ეს მოხდა, რამაც შინაგანი სისხლდენა გამოიწვია და პაციენტი კომაში ჩააგდო. ეს ხომ უპრეცედენტო შემთხვევაა და ამიტომაც ჯანდაცვის სამინისტრო ისტერიაშია, არ უნდა დაუშვას ამ უპრეცედენტო ფაქტის გახმაურება, სხვა ახსნა ამას არ აქვს. გამორიცხული არც ის არის, რომ საქმე გვქონდეს კორუფციულ გარიგებასთან. სააგენტოში შეიძლება მიიჩნევენ, რადგან დედა ასაკოვანი იყო, მისი გარდაცვალება არ არის დიდი პრობლემა, მაშინ როცა ექიმებს დუდევრობით ახალგაზრდები უკვდებათ. თუ ასე ფიქრობენ, მაშინ გამოდის ამ შემთხვევაში, ადგილი გვაქვს ადამიანის ასაკობრივ დისკრიმინაციასთან, რაც ასევე რეაგირებას მოითხოვს.
სახალხო დამცველსაც მივმართე. ამის შემდეგ მივიღე რეგულირებიდან პასუხი, რომ 5 ექიმის პროფესიული საქმიანობის გადაცდომა გამოვლინდაო. ყველას აქვს რაღაც შეცდომა დაშვებული და ახლა იმსჯელებს პროფესიული საბჭო მათ რა პასუხისმგებლობს დააკისრებს. ამით ცდილობენ გვერდი აუარონ რეალობას. მე არ ვამბობ, რომ 5 ექიმმა პირი შეკრა და დედაჩემი მოკლა, მე ვითხოვ დაისაჯოს ის პირი, ვინც გაუფრთხილებლობით, უხეში მოპყრობით დედას მენჯ-ბარძაყი გადაუმტვრია, ასევე დაისჯოს ისინი, ვინც ეს დანაშაული დამალა დ შეეცადა ჩაფარცხვას. ვითხოვ სიმართლე გაირკვეს. იმედი მაქვს, ამ საქმეზე გამოძიების დაწყების მოთხოვნით სახალხო დამცველიც აუცილებლად მიმართავს პროკურატურას. სტრასბურგამდეც რომ მომიწიოს წასვლა, ბოლომდე ვიბრძოლებ იმისთვის, რომ დამნაშავეები დაისაჯონ.
რეგულირების სააგენტოს პრესსამსახურმა “ამბები,ჯი”-თან თქვა. რომ 5 ექიმის საკითხზე პროფესიული განვითარების საბჭოს სხდომაზე, სავარაუდოდ, თვის ბოლოს იმსჯელებენ. სხვა კომენტარს ჯერჯერობით უწყებაში არ აკეთებენ.
რამაზ ქართველიშვილს რეგულირების სააგენტოდან აცნობეს, რომ 5 ექიმის დაშვებული შეცდომები უკვე გამოვლენილია. ამ დასკვნაში ჩამოთვლილია ის დარღვევები, რაც ექიმებმა დაუშვეს. დოკუმენტში წერია ისიც, სიკვდილის დროს რა მდგომარეობაში იყო პაციენტი.
(დადგენილი კლინიკური დიაგნოზი შოკი, დაუზუსტებელი საშარდე გზების ინფექცია, დაუზუსტებელი ლოკალიზაციის, პნევმონია, დაუზუსტებელი თირკმლის უკმარისობა, სუნთქვის მწვავე უკმარისობა) ძირითადად ამ დოკუმენტში საუბარია იმაზე, თუ რა კვლევები უნდა ჩაეტარებინათ კონკრეტული პროფილის ექიმებს მძიმე მდგომარეობაში მყოფი პაციენტისთვის, მაგრამ არ ჩაატარეს.
რეგულირების სააგენტოს მიერ დაისვა საკითხი პროფესიული განვითარების საბჭოს წინაშე თბილისის ზღვის ჰოსპიტლის ექიმების: კრიტიკული მედიცინის ექიმის ოთარ კუჭაშვილის, ანესთეზიოლოგ ვაჟა სიხარულიძის, ანესთეზიოლოგ-რეანიმატოლოგ ტერეზა ოსადჩუკის, ნეფროლოგ ალექსანდრე ძნელაძის და შინაგანი მედიცინის ექიმის ნინო ჯაყელის პროფესიული პასუხისმგებლობის საკითხი განიხილონ. როგორ დასჯიან ამ ექიმებს, შეუჩერებენ თუ რა რომელიმეს სერთიფიკატს, თუ მხოლოდ საყვედურით შემოიფარგლებიან, რა სანქცია დაეკისრებათ მათ, ეს, სავარაუდოდ, თვის ბოლოს გახდება ცნობილი.
თბილისის ზღვის ჰოსპიტალი, კერძოდ პრესსამსახურის თანამშრომელი ნინი კილაძე “მედიასთან” ამბობს:
“ცრუ ბრალდებებს არ ვეთანხმებით, 92 წლის პაციენტი იყო 45 კილოგრამი, შემოსულია კლინიკაში და რას ჰქვია, ძვალი გადაუტეხეს. შეუსაბამოა პაციენტის პატრონისგან ეს ბრალდებები. ყველანაირი სამედიცინო დოკუმენტაცია არსებობს და ვინც მოითხოვა ინფორმაცია, გვაქვს მიწოდებული, დოკუმენტაცია გადაცემულია რეგულირების სამსახურისთვის და მიდის მსვლელობა, ახლა მე რა კომენტარი გავაკეთო. რეგულირების თემებია, რეგულირება სწავლობს და ველოდებით პასუხს”
ამ საკითხს ახლა სახალხო დამცველის აპარატიც სწავლობს, რადგან შვილმა განცხადებით მათაც მიმართა. ოჯახი კი საბოლოო პასუხის მოლოდინშია და ექიმების დასჯას ითხოვს.
წყარო – ამბები
კომენტარები