ჟურნალისტი, არჩილ გამზარდია:
“ახლო პერსპექტივების შედარებითი ანალიზი:
როგორც ბოლო დღეები ვწერდი, ხელისუფლებამ მორიგი კომპლექსური პროპაგანდა წამოიწყო, რაც სხვადასხვა მიმართულებით მოვლენებისა და ადამიანების დისკრედიტაციას გულისხმობს.
რა არის ამ მხრივ პროპაგანდა? – პროპაგანდა, ეს არის მოვლენების აღქმისა და შეფუთვის ტექნოლოგია, რომლის მიზანია ადრესატების (ანუ ვის მიმართაც მიმდინარეობს პროპაგანდა) მიმართაც პროპაგანდისტული დამოკიდებულების შექმნა, რომელიც მოვლენებს აძლევს მიმართულებას და ქმნის ძალადობრივი ქმედებების საფუძვლებს, რაკიღა პროპაგანდა ანთავისუფლებს შრეებს, რომელიც წინააღმდეგობას უქმნის დიქტატს.
წინა დღეები, ცხადია, უმთავრესად იყო დაფუძნებული ახალგაზრდების მძლავრ და შეუპოვარ, სახელმწიფოებრივ ქცევაზე, თუმცა, პროცესი იმით იყო უნიკალური და განსაკუთრებული, რომ მოიცავდა საზოგადოების ფართო მხარდაჭერას სხვადასხვა თაობის, პოლიტიკური გემოვნებისა და მსოფლმხედველობის მქონე ადამიანებისგან.
ახალგაზრდების გვერდით იყვნენ და არიან:
– აკადემიური წრეები – ცნობილი და ნაკლებად ცნობილი პროფესორები და ლექტორები, პედაგოგები და ა.შ.
– სპორტსმენები, ხელოვანები და ა.შ.
– სხვადასხვა პოლიტიკური მიმართების პოლიტიკური წრეები.
– ე.წ. შუაშისტები, რომლებმაც განსაკუთრებული როლი შეასრულეს მტკიცე პოზიციით და პროცესს რეპუტაცია და ლეგიტიმაცია მისცა და ა.შ.
– სამოქალაქო ორგანიზაციები და ახალგაზრდული გაერთიანებები.
– პარტნიორები ქვეყნის შიგნით და პარტნიორები ქვეყნის გარეთ, რომლებიც საქართველოს წინსვლისა და გაძლიერებისათვის ათეული წლებია განსაკუთრებულ პოზიტიურ როლს ასრულებენ.
შესაბამისად, ხელისუფლების პროპაგანდის მიზანია ახლა ამ ერთიანი მხარდაჭერისა და უნივერსალური თანამშრომლობის:
– დაშლა.
– დისკრედიტაცია გამარგინალების გზით.
– განადგურება.
ამისათვის ხელისუფლებამ რამდენიმე სტრატეგიული ხაზი შექმნა:
– პოლიტიკური მხარეების დისკრედიტაცია – აფილაციის მცდელობა ხალხის უმეტესი ნაწილისათვის სრულიად მიუღებელ პოლიტიკურ ფიგურებთან.
– ახალგაზრდების დისკრედიტაცია – მათთვის იარლიყების მინიჭება ერთი მხრივ, ანტიქრისტიანულობის, სატანიზმის (ცნობილი პროპაგანდისტული მითოლოგემებია) კონტექსტში, მეორე მხრივ, გაუაზრებლობის, ბრმად მოქმედებისა და ა.შ. კონტექსტში.
– არააფილირებული საჯარო პირების დისკრედიტაცია – მათთვის პოლიტიკური და ზრახვითი იარლიყების მინიჭების გზით.
– აკადემიური წრეების დისკრედიტაცია – მათთვის ერთი მხრივ, სოციალური და თვითრეალიზაციითი შევიწროების, მეორე მხრივ, დეზორიენტირებულების იარლიყების მინიჭების გზით.
– სამოქალაქო ორგანიზაციების, ფორმალური და არაფორმალური გაერთიანებების დისკრედიტაცია – კანონის უკან გაწვევის მიუხედავად მათთვის აგენტურის და პოლიტიკური აფილაციის მინიჭების ფორმით.
პროპაგანდისტული ხაზების გარდა, იკვეთება ხელისუფლების პირდაპირად ძალადობრივი ქმედებების ძალისხმევა:
– დესტრუქციული და აგრესიული კრიმინალური ტიპის ჯგუფების წინწაწევითა და საზოგადოებისადმი დაგეშვის ხერხით (გავიხსენოთ 5 ივლისის მოვლენები).
– პირდაპირი სამართლებრივი დევნის მექანიზმებით (დაჭერების და სამართლებრივი დევნის დაანონსება-წარმოებით).
სავარაუდოდ, ამას დაემატება:
– საეკლესიო სახელისუფლებო მხარდაჭერა – ამ მომენტისათვის პირდაპირი და აქტიური ჩართულობა არ ვლინდება, თუმცა პროპაგანდისტული საფუძველი უკვე შექმნილია.
– აკადემიურ და სხვა ტიპის წრეებში იმ ადამიანთა დევნა, ვინც ხელისუფლების იდეას აკრიტიკებს ან წინააღმდეგ გამოდის.
– ე.წ. შედარებით ნეიტრალური, მეტაფორულად რომ ვთქვათ, სამოქალაქო პროტესტის მხარდამჭერი “შუაშისტების” დისკრედიტაციის ძალისხმევა და ფიზიკური დევნა (სოციალურ ქსელში უკვე არაერთგან გვაქვს შემთხვევა ხელისუფლების მაკრიტიკებელი პირების და მათი ოჯახის წევრების მიმართ სიცოცხლის შემცველი მუქარები).
თითოეული ეს სეგმენტი ასევე კომპლექსურად იშლება, რაზედაც აქ აღარ გავამახვილებ ყურადღებას, თუმცა, ეს თავისთავად ნიშნავს იმას, რომ ჯამურად, მსგავსი მცდელობები აჩვენებს:
– ხელისუფლებაში ძალაუფლების მქონე სუბიექტ(ებ)ი, პირები არ არიან დასუსტებულები და წინა დღეების უკან დახევა, გარდა იძულებითისა, ტაქტიკური ხასიათისაც არის.
– ტოტალიტარიზმის შექმნის და დიქტატის გაძლიერების ძალისხმევა დღეისათვის, ერთი შეხედვით, შესუსტებულად მოჩანს, თუმცა სინამდვილეში ის უფრო გაძლიერებულია და კიდევ უფრო აქტიურად გაგრძელდება.
მოცემული ანალიზი, ვფიქრობ, უნდა იყოს საფუძველი, შეიქმნას და განხორციელდეს კონტრსტრატეგია დემოკრატიის გამყარებისა და ტოტალიტარიზმის ხელის შეშლისათვის.”
კომენტარები