ყველის გილდის თავმჯდომარე, ანა მიქაძე-ჩიკვაიძე:
“ვზივარ ავტობუსში, თოვლისგან სრულიად გაბედნიერებული.,.
რა მანქანა რის მანქანა.
ფეხით მინდა ბოდიალი.
პაწა ავტობუსს წავაწევინებ თავს და მერე იალაა თოვლში ვიბოდიალებ.
ათოვდა ანას ბაღებს მჭირს
და
უცებ მაფხიზლებს მამაკაცის ფარშავანგული ხმა.. ყივილი. და ეჭიდავება 5 ცალ ინდუსს სტუდენტს და ხელს აფარებს ავტომატს, რასაც ამ ბავშვებმა ბარათი უნდა მიადონ…
ეს ისეთი ჟუტკი სანახაობა იყო, მაგრად გამიტყდა
ვცადე გამოსარჩლება.
– იხდის ბატონო და თქვენს ინტერსში არაა გადაიხაოდოს?
გადაახდევინეთ.
– ქალბატონო, იცით ამთთან პირდაპირ გადმოგაგდებენ ავტობუსიდან და 60 ევროსაც მოგაყოლეებნ ზედ..
მოკეტეო რააა.
– არ ვიცი საიდან ეგონა, ეს მუგუზალივით შავი, საყვარელი ბაღნები, მაგრამ კი ჩაყარა ამ თოვლში და ყიამეთში
და მე კი ჩამიკუკა რომანტიკაში.
წავჩანჩლადი მაგრამ ვაის ასეთ გასეირნებას თოვლში.
ახლა კითხვა
თურმე წინასწარ უნდა გადაიხადო და თურმე იცით რატომ (იქვე განმანათლა გამოცდილმა მგზავრმა, მეო კასპიდან დავდივარო და ეგენი სუ დამხეცებული მაქვსოო)
აი თუ იყოჩაღე შეიძლება საათნახევარში 3 ტრანსპორტი ერთის ფასად გამაიცვალოო
და ეგოო იმიტომ შემოიღესო, წესიოო რაააა
რომ ახლა მე რუსთავლზე რომ ჩავჯექიო გლდანამდე კაი სააატი მინდა და სამს კი არა ერთ ტრანსპორტზეც არ მეყოფაო ერთი გზის ფული….
ასეა ამიტომ გაიძულებენ რომ ამოსვლისთანავე გადაიხადო ‘ვინძლოო (ენედე რა სიტყვა მივეცი)
ვინძლო ვერ მოასწო მეორე ტრასპორტით
ლარად იმგზავროო..
რა თოვლი
რა რამანწიკა
გამიტყდა”
კომენტარები