ჟურნალისტი ირაკლი ტაბლიაშვილი:
,,ათი დღის წინ, “ვისოლში” რომ ჩავასხი ავტოს საწვავი, მქონდა ალტერნატივა, “გალფში” ჩამესხა!
ცხრა დღის წინ, სახელისუფლო “იმედს” რომ ვუყურე, მქონდა ალტერნატივა, ასევე სახელისუფლო რომელიმე სხვა არხისათვის შემეხედა!
რვა დღის წინ გეახელით ხინკალს! მქონდა ალტერნატივა, მეჭამა ლობიო.
შვიდი დღის წინ ღვინო ვარჩიე არაყს!
ექვსი დღის წინ ჰოლივუდის ფილმი რაღაც სერიალს!
ხუთი დღის წინ ქურთუკი მოვიცვი ლურჯი და არა შავი!
ოთხი დღის წინ ლოგინიდან ავდექი 8-ზე და არა დღის ორზე!
სამი დღის წინ შევარჩიე რესპონდენტი და მქონდა ალტერნატივა!
ორი დღის წინ, უშუქოდ ვიყავით და სანთლების ყიდვა ვამჯობინე ტელეფონით სახლის განათებას!
გუშინ, სქროლვისას აღმოვაჩინე, რომ ალტერნატივა აქვს ერთ აზრს, ოღონდ, მეორე აზრი არ მომწონებია!
მშვიდობას არ აქვს ალტერნატივა! არაა მართებული აზრი – მისი ალტერნატივა არის… ომი!”
ოღონდ…. ოღონდ! ვინც ომი, უფრო ზუსტად არდანებება არჩია (ამ შემთხვევაში, უკრაინამ, რომელიც არ ჩერდება), დროებითი ომი სწორედ სამარადჟამო და ნამდვილი მშვიდობისათვის არ დაასრულა!
ჩვენს შემთხვევაში, წინადადებაში: “მშვიდობას არ აქვს ალტერნატივა”, სიტყვა მშვიდობის ნაცვლად ჩასასმელია სიტყვა მარცხი და, თუ ჩავსვამთ, აღმოვაჩენთ, რომ ამ მშვიდობად-წოდებულ მარცხს ალტერნატივა სწორედაც რომ აქვს! ბრძოლა და გამარჯვება ჰქვია ალტერნატივას!
ოღონდ, გევედრებით და გეაჯებით, მე ნუ მეტყვით, რომ, თურმე, ომი მინდა! ომი კი არ მინდა, არამედ, გამარჯვება!
კომენტარები