მაია სიმონიშვილი – საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკის მთავარი სპეციალისტი, სოციალურ ქსელში, წერს:
“შაქარაშვილის ამბავმა გამახსენა:
ამერიკაში, ნაცნობი ემიგრანტის ბავშვს შუაღამეზე გული წაუვიდა და გამოიძახეს პოლიცია. აღსანიშნავია, რომ პოლიციას მომზადება აქვს, ღამის საათებში პირველადი სამედიცინო დიაგნოზი როგორ გამოიცნოს და როგორ უმკურნალოს. ღამის საათებში, პირველადი სამედიცინო დახმარება პოლიციასაც ევალება და შეუძლია.
მშობლები ვერ მიხვდნენ და პოლიციელი სიმპტომებით მიხვდა, რომ გონების დაკარგვას სერიოზული მიზეზი ჰქონდა. ბავშვი მოასულიერა და სასწრაფო გამოიძახა, სასწრაფოს ექიმებს არ ჰქონდათ იშვიათი აპარატურა, გადარეკეს მეორე რეგიონში და გზაშივე მოატანინეს. საავადმყოფოში აღმოჩნდა, რომ ბავშვს თანდაყოლილი დაავადება ჰქონდა, რომელსაც საგანგებო პირობები უნდოდა, რისთვისაც გამოიძახეს ვერტმფრენი და გადააფრინეს სხვა შტატში, რომ დროულად გადაერჩინათ მშობლებსაც და ბავშვსაც დაუნიშნეს რეაბილიტაცია, ფსიქოლოგი, აუხსნეს, დამოუკიდებლად როგორ იმოქმედონ და საბავშვო ბაღის ასაკის ბავშვს, სიმპტომის გამეორების დროს, გამოსაძახებელი აპარატის ხმარება ასწავლეს.
ამავე დროს, გააცნეს ყველა პერსპექტივა, აღნიშნული დაავადებისთვის რა ინოვაციებია, სად რა კეთდება და რომ მომავალში გადარჩენაც გაიოლდება.
ეს გააკეთეს ერთი ჩვეულებრივი ემიგრანტის პატარა ბავშვისთვის და ამხელა ძროხა კაცებმა რით ვერ ისწავლეს, ვინმე რომ გადასარჩენია, აიფონით ქვეყანა მაინც შეყარონ.
დაბოლილებიც რომ ყოფილიყვნენ, ერთი შიშით მეორე და უარესი რომ არ უნდა ქნა, თუნდაც, შეშინებულმა რომ პროფესიონალს მიმართო, იქნება, საშიში სულ არ იყოს. მხოლოდ მოძალადეები და მკვლელები რომ ახსენდებათ დახმარებისთვის, პროფესიები (500 000 პროფესია) იმიტომ არსებობს, გადასარჩენად მოძალადეები რომ არ დაიხმარონ, რისი შედეგიც შაქარაშვილის საქმეა”
კომენტარები