“ეს დემონური ენერგიის თავდამსხმელი სინამდვილეში მსხვერპლია – “კურკებისა” და “ჩანჩურების” ამჟამინდელი მატერიალიზაცია” – გამზარდია

ჟურნალისტი, არჩილ გამზარდია:

“ზოგჯერ მდევნელიც შეიძლება იყოს მსხვერპლი იმ მიზეზის გამო, რამაც თავდამსხმელად აქცია.

თავდამსხმელთა სოციალურ ასპექტს თუ გაიაზრებ, ადვილად მიხვდები მათ მოტივებს, რამაც თავდამსხმელებლად აქცია.

ადამიანები, რომლებიც ისე დაეტაცებიან კოკა-კოლას თუ ენერგეტიკულ სასმელს, პარალონებს თუ ტკბილეულობას, რომ შეიძლება ვერც აცნობიერებენ, მათთვის მტრად და საშიშ ადამიანებს რომ ჰპარავენ, მაშინ როდესაც თითქოს დააჯერეს, რომ “ჰომოსექსუალობა” გადამდებია (ლგბტქ ზოგადად მათთვის ჰომოსექსუალობაა).

ამ მდევნელ-მსხვერპლში არის ცნობიერისა და ქვეცნობიერის ჭიდილი, სადაც ცნობიერი მანიპულირებულ სტერეოტიპებზეა აგებული, მაგრამ ქვეცნობიერში სრულიად გულგრილია, რადგან ქვეცნობიერი იმპულსები მტრის მიუღებლობაზე კი არაა, პირიქით, მიმღებლობაზე, ამიტომაც არის რომ დროშის ეშინიათ და ნაკუწებად აქცევენ, სცენას ამტვრევენ, რეკვიზიტებს წვავენ, მაგრამ სასუსნავს, წვენი იქნება თუ საკვები თუ პრაქტიკული ნივთი, ამ უკანასკნელთ ეუფლებიან, მიირთმევენ, ოჯახში მიაქვთ იმ “დაავადებულთა” პროდუქტები, რომლებზეც აჯერებენ, რომ ეს “დაავადება” გადამდებია, თუმცა არაცნობიერი და სოციალური სტრესი ამ ფობიების მიღმა აქვთ.

ადამიანები, რომლებსაც არ აქვთ შესაძლებლობა წვენები და წვრილმანი პროდუქტები შეიძინონ, მათთვის სამყარო შეზღუდულია, ისინი ვერ ხსნიან საკუთარ უბედურობას და სჭირდებათ მტერი, სადაც უბედურობის რისხვის ამ იმპულსებს გამოაფრქვევენ და აი, მტერიც “მზადაა”, ამას უხსნის შემოსილი ადამიანიც, სხვა თავის მსგავსიც.

ეს მძიმე ყოფაა, ეს მათი ტრაგედიაა, ეს ტრაგიზმი აქცევს მათ დემონური ენერგიის თავდამსხმელებად.

და მაინც, ეს დემონური ენერგიის თავდამსხმელი სინამდვილეში მსხვერპლია, საკუთარი თავისა და საკუთარი გარემოს მსხვერპლი “კურკებისა” და “ჩანჩურების” ამჟამინდელი მატერიალიზაცია.”