ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის თანამედროვე საქართველოს ისტორიის სამაგისტრო პროგრამის თანახელმძღვანელი, პროფესორი ბექა კობახიძე:
,,დღეს ისტორიული მოვლენა მოხდა: ისტორიაში პირველად, სომხეთმა გაეროს გენერალურ ასამბლეაზე ხმა მისცა აფხაზეთსა და ცხინვალის რეგიონში დევნილთა დაბრუნების რეზოლუციას.
2008 წლიდან მოყოლებული, ყოველ წელს ტარდება ეს კენჭისყრა. სხვებს შორის, საქართველოს მხარს უჭერენ ნატოს და ევროკავშირის წევრი ქვეყნები უკლებლივ, ხოლო რუსეთს ყველაზე მარგინალური რეჟიმები: ჩრდ. კორეა, ზიმბაბვე, სუდანი და ასეთები. შედეგები ყოველ წელს იცვლება, მაგრამ მეტ-ნაკლებობით ასეა ხოლმე – 80 ქვეყანა საქართველოს, 15 რუსეთს და დანარჩენები თავს იკავებენ.
წელს მხარდაჭერა რეკორდულია, რაც უკავშირდება უკრაინაში რუსეთის აგრესიასთან საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიების თემატურ ბმას და რიგ რეგიონებში პოლიტიკურ ცვლილებებს. 103-მა სახელმწიფომ ხმა მისცა საქართველოს და მხოლოდ ცხრამ რუსეთს.
რუსეთისთვის ხმა არ მიუციათ ოკუპირებული ტერიტორიების ამღიარებელ ვენესუელას და ნაურუს; ასევე – მის ტრადიციულ მოკავშირე სერბეთს.
2008-2017 წლებში რუსეთს მხარს უჭერდა სომხეთიც. ფაშინიანის ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ, სომხეთი თავს იკავებდა კენჭისყრაში მონაწილეობისგან.
და აი წელს, პირველად, სომხეთმა ხმა მისცა საქართველოს, რუსეთის წინააღმდეგ <3
Nikol Pashinyan / Նիկոլ Փաշինյան არის ოქრო კაცი! <3
ეს არ არის მხოლოდ სიმბოლური და ემოციური მოვლენა. ხელისუფლებას რომ შევცვლით, სომხეთი და საქართველო უნდა გახდნენ სამხრეთ კავკასიის დემოკრატიული ღერძი. ცხადია, აზერბაიჯანთან კეთილმეზობლური ურთიერთობების შენარჩუნებით, შიდა საქმეებში ჩაურევლობით, ეკონომიკური კავშირების კიდევ უფრო განმტკიცებით და სამხრეთ კავკასიაში ერთიანი ეკონომიკური ზონისთვის საფუძვლების ჩაყრით. სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის მიმდინარე სამშვიდობო პროცესი ამ გზაზე ოპტიმიზმის საფუძველს იძლევა.
ახლა მთავარია, რომ საქართველოში გაუძლოს დემოკრატიამ, რომლის გარეშეც სომხურ დემოკრატიას გაუჭირდება გადარჩენა.
კომენტარები