ბლოგერი, პროგრამისტი, უჩა აბაშიძე:
“ანუ, საქართველოზე და პუტლერზე რო დავაშეარე, ავხსნი
რუსეთი 50-ჯერ უფრო სუსტია ვიდრე 24 თებერვლამდე იყო
ჩვენი ფიზიკურად დამარცხების შანსი, ჩვენ თუ ვიომეთ – ფიზიკურად არ აქვს
ჩვენს ტერიტორიაზე ამ წამს, არც იმის ძალები არ ჰყავს რო ჩვენს რეგულარულ ჯარს გაუძლოს, რო არაფერი ვთქვათ “თუ ქვეყანამ მთლიანად მოვინდომეთ და თავდაუზოგავად ვიომეთ”
მაგრამ, ამაზე არ არის საუბარი
საუბარია იმაზე რო – რაც უფრო წაგებისკენ წავა პუტლერი
უფრო დასჭირდება, ძალაუფლების შესანარჩუნებლად, რაიმე ნათელი წარმატების დემონისტრირება
ანუ ის კი არა რო “ისედაც მაგათი არაა ჩვენი მთავრობა კაცო?”
არამედ იმენა ზეიმი, პარადი კრემლის წწინ და ა.შ. – რო რაღაც “აიღეს” და დაიმორჩილეს და “მნაგახადოვკამ ნაყოფი გამოიღო”
რა თქმა უნდა უბრძოლველად, ან “მცირე სისხლით” უნდა შეასრულონ ეს
ანუ ასე ხდებოდა ისტორიაში სულ
როცა “სწრაფ, მცირე სისხლიან დამპყრობლურ ომს” იწყებდნენ, და აღმოჩნდებოდა რო არ გამოვიდა მოკლე, უსისხლო და ვაფშე ტრაკში წავიდა საქმე
ეძებდნენ “უფრო ადვილ და უფრო მოკლე”-ს, იმის გადასაფარად
ხოდა ომი მისულია იმ ეტაპზე რო “საქართველო ხო ისედაც ჩვენია”-თი დაწერილი რეიტინგი არ ეყოფა პუტლერს
მე არ ვიძახი რო გეშინოდეთ და არ ვიძახი რო გარდაუვალია
მე ვამბობ რო ომის დასაწყისში ხო გეუბნებოდით რო “დააააზზზღღნაარდიიით შანსიიი არ არიიისსს”
და თქვენ ალტინფო გაჭმევდათ ტყუილებს 2 კვირაში ერთხელ და იწეოდა ისტერიკა
ხოდა, აი 2023-ში – არსებობს რა ვიცი… 5%-იანი ნამდვილი შანსი
რო რუსეთს დასჭირდება ჩვენი “ლამბაქზე დადება” და პარადით ჩამოტარება
რა თქმა უნდა ჩვენი მთვრობა მანამდე აწევს ისტერიკას
და ჩვენი ერის ჩამჯმელი ნაწილი აკივლდება “ოღონდ ომი არა, ომი არ გვინდა ხალხო, ოღონდ არა, შემოვიდნენ – მაინც იშლება, რა მოხდა, ოღონდ ომი არა”-ო
დარწმუნებული ვარ ყურებში გესმით როგორ იწიკვინებენ ამას ადამიანები რომლებიც არაფერზე პასუხს არ აგებენ, გავა მერე 2 წელი და ღრმად რუსეთის კლოაკაში – იწუწუნებენ რო “გასაქცევია ამ ქვეყნიდან” და რო “მე ხო მთავრობა არ ვიყავი არა? – ყველაფერი გადაწყვეტილი იყო, მე ვინ მისმენდა, ჩემი ბრალი კი არაა”-ო
არ ვამბობ რო თბილისის დაბომბვას დაიწყებენ, კაკ რაზ პირიქით
მაგალითად
“გამოაცხადებენ” რო თამაში მორჩა, პუტლერი გამოვა სიტყვით და რო საქართველო და სომხეთი და ბელორუსი ვალდებული არიან შევიდნენ რუსეთთან კავშირში
ამ კავშირს ერქმება ისეთი სახელი და ისეთი ფუნქცია, მაგალითად, რო ვითომ დიდი არაფერი
მარა რუსებს – ყველას ეცოდინებათ რო “დავიპყრეთ!!!”
და ჩვენ ერთმანეთს დავაჯერებთ “არაფერი ისეთი ეხლა, რა მოხდაო”
დაემატება “ომი არ გვინდა გეხვეწებითო”
ჩვენი წარმომადგენელი “ეახლება” პუტლერს და მოაწერენ ხელს რამეზე
ხაინდრავა და უცნობი ეკრანებიდან იზეიმებენ და აგვიხსნიან რო ასე ჯობია
და უკრაინა კაკ რაზ მაგ დროს მოიგებს (გამოიყვანს რუსეთი ჯარს დავუშვათ)
არ გაშინებთ, დაბალია ამის შანსი, მაგრამ ადრე სუ არ იყო და ეხლა არის, ანუ წელს
უბრალოდ განეწყვეთ მორალურად და მოიფიქრეთ რას იზამთ, რას აპირებთ, როგორ და ა.შ.
არაფერი, უამრავი გზა არსებობს როგორ შეიძლება უკრაინამ მოიგოს – ამის გარეშე, პრიგოჟინმა დაბრიდოს პუტლერი, ისე მოკვდეს პუტლერი, რამე სხვა გზები კიდევ
მარა ის სცენარი-ც რეალისტურია, აწი, ნელ-ნელა, რო ჩვენ უნდა გავფორმდეთ “პატარა, იაფიან” გამარჯვებად
და რო საბოლოოდ ჩვენზე გადაწყდება – ჩამოინგრევა რუსეთი, იმიტო რო არ დავნებდებით – და არც აქ გამოვა სწრაფი დამპყრობლური ომი
აქაც ატყუებდა ადგილობრივი ფსბ “უცებ მოყომარდებაო”
და ისევ გაედება პუტლერს და ნაცვლად “ილეთისა” გამოუვა “კიდევ ერთი დიდი შეცდომა”
თუ ჩვენ “ჩავბარდებით” – იმიტო რო “რა მოხდა ეხლა, მაინც ინგრევა”
და არ დაინგრევა კაკ რაზ იმიტო რო ჩვენ ჩავბარდით, სომხეთი მიითვალეს და ბელორუსია პარადით შევა
გავიმეორებ!!!
5%-ია ამის შანსი
ადრე 0%-ი იყო და სუ ვიმეორებდი 0-ია თქო
არ ვპანიკობთ, ისტერიკებს არ ვდგამთ, ვიაზრებთ, რო რაც უფრო მოიგებს უკრაინა – დასჭირდება პუტლერს რამე სამხედრო-პოლიტიკური გადარჩენა და არსებობს მცირე შანსი, კი არ იპანიკოთ – იფიქრეთ, დაიგეგმეთ, იქონიეთ ტვინში თაროზე შემოდებული
რო თუ ეგ მოხდა, თუ ჩვენ არ დავნებდებით – კაკ რაზ ჩვენ გამო დაინგრევა რუსეთი ბოლოს ეგრე გამოვა, თუ დავნებდებით – მთელი ეს ბრძოლა იყო ტყუილად
ნუ უკრაინა გაიმარჯვებს, ეგ კი.”
კომენტარები