სამოქალაქო აქტივისტი, მოძრაობა “სირცხვილიას” წევრი, შოთა დიღმელაშვილი, სოციალურ ქსელში, წერს:
“ვინც ამბობთ, აბა სადაა რუსეთის მიმართ ლოიალობა, ხო ხედავთ, პუტინის ღირსების დამცავ მკვლელს საქმის გაკეთება არ ვაცალეთო, მოიწიეთ აქეთ ორი წუთით:
ვინიცობაა არ გახსოვდეთ, შეგახსენებთ, რომ ერთი წლის წინ, უახსლეს ისტორიაში “ორკების ღამის” სახელით ჩაწერილ 8 ივლისს, არა უბრალოდ არასამუშაო დღეს, არამედ კვირას და თანაც შუაღამისას, საგარეო საქმეთა სამინისტრომ გააღვიძა თანამშრომლები და ფაცხა-ფუცხით მისწერა ყველა საელჩოსა და საერთაშორისო წარმომადგენლობას, თხოვნით, მკაცრად დაეგმოთ ერთი კერძო მედიის ერთი ჟურნალისტის ერთი მონოლოგი.
წერილს მაშინვე მხარი აუბეს ქვეყნის უმაღლესმა თანამდებობის პირებმა. დაბალჩინოსანთა პოლიფონიური გმობის ფონზე მადამ პრეზიდენტმა, დედაქალაქის მერმა, პრემიერ-მინისტრმა, პარლამენტის თავმჯდომარემ წუთიც არ დაკარგეს, ისე ოპერატიულად აიმაღლეს ხმა პუტინის მაგინებელი ჟურნალისტის წინააღმდეგ, როგორც ჩვენმა საგარეო უწყებამ შეაფასა – “ქვეყნის ეროვნული ინტერესებიდან გამომდინარე”.
გამოხდა ხანი და ვრცელდება ინფორმაცია, რომ ამ ჟურნალისტის მოსაკლავად რუსეთმა კაცი აფრინა, რასაც ადასტურებენ როგორც საქართველოს, ისე უკრაინის სპეცსამსახურები, შესაბამისად ნაკლებად სავარაუდოა, ცრუ ინფორმაცია იყოს. და რა ხდება?
არც საგარეო საქმეთა სამინისტრო გამოხმაურებია ამბავს და აუტეხავს პანიკა ამ მზიან ორშაბათ-სამშაბათს, არც მაღალჩინოსნები და არც დაბალჩინოსნები ჩქარობენ ქვეყნის სუვერენული ინტერესების დამცველ განცხადებებს, ეგ კი არა, საზმაუმ, “იმედმა” და მისმა დაბალბიუჯეტურმა ასლებმა იმ დღეს ამბავი საერთოდ არ გააშუქეს, FBI-ის კი რატომღაც მხოლოდ 20 წლის წინანდელი ამბების გამოძიებაში ვთხოვთ დახმარებას, თითქოს ყველა სხვა საქმეს ჰაერში ვხსნიდეთ.
როგორ ფიქრობთ “ბრატცი”, ასე უნდა იყოს თუ რაღაც მაინც “ნიტოა”?”
კომენტარები