ეთო გუგავა, სოციალურ ქსელში, წერს:
უკვე მერამდენედ ვხედავ ფაქტს, როცა მაღაზიაში ადამიანი ყიდულობს ორ კვერცხს და პურს, სამ ცალ კარტოფილს, მაგრამ ამავდროულად უბრალოდ დაიარება და ათვალიერებს ხორცის, ყველის, თევზის დახლებს და ტუჩებს მოიმწყვდევს კბილებს შორის, რაც ადვილად მისახვედრია თუ რა ემოციას გამოხატავს.
თითქომის ყოველ დღე ვხედავ, კოხტად გამოწყობილი ბებოები როგორ ჩუმად იტენიან ჩანთაში მცირე ზომის პროდუქტებს და სალაროსთან მხოლოდ პურს ატარებენ. ამ დროს სახეზე აწერიათ, რომ ეს ყველაზე დიდი საშინელებაა რაც დაემართათ, მაგრამ სხვა გზა არაა.
ამას წინად მაღაზიაში ყავარჯნიანი მოხუცი კაცი შემოვიდა, ქურთუკის შიდა ჯიბეში ძეხვი და რძე ჩაიდო, ვიფიქრე ალბათ ხელები რომ ყავარჯნისთვის სჭირდება, ასე მიაქვს სალაროსთანთქო, მაგრამ არა, ცივად გავიდა ქუჩაში. კონსულტანტმა და მენეჯერმა გულდაწყვეტით, თვალებით გააცილეს და ღრმად ამოიოხრეს. მყიდველებმა გაკვირვებით შევხედეთ და ამათ მხრები აიჩეჩეს. რა ქნას, ცოლი მოუკვდა, შვილი დაჭერილია და ამ საცოდავს ჭამა ხომ უნდაო. ჩვენ ვიხდით ხოლმე დანაკლისსო.
მაღაზიებში რომ ფასების ზრდას თვალების ჭყეტა მოჰყვება და სალაროებთან გაოგნენული სახეებით იხდის ხალხი ფულს, ეს ისე გადავიდა ჩვევაში, თითქოს ღირსია ქართველი ამ ყველაფერის. ექიმთან მისვლა ხომ ცალკე სიგიჟეა.. მართლა სანამ სული არ ამოხდება ადამიანს, ვერ და არ მიდის..
წამლები? გუშინ აფთიაქში ქალმა 10 აბი წნევის მარეგულირებელი იყიდა და თვეზე გადავანაწილებ, რა ვქნა, ვერ ვიყიდი 30 ცალსო.
ამ ყველაფერს რატომ ვითმენთ? რა ძალა გვადგია ამიხსნის ვინმე? ამაზე ხმა რომ ამოიღოს ყველამ არ შეიძლება? აააა ხო ხო, დამავიწყდა, მაგაზე ხომ 5000 ჯარიმაა.. კარგით, ბოდიში. პროტესტი ხომ კრიმინალია.. ок
კომენტარები