ანი დვალიშვილი
ქართული ეკონომიკა სულ უფრო მეტად ებმის რუსეთს. ხორბლის გარდა, ახლა ნავთობპროდუქტების მთავარი მომწოდებელიც რუსეთია, რადგან, საყოველთაო სანქციების ფონზე, რუსეთმა საერთაშორისო ბაზარზე საკუთარი ნავთობის ფასი რეკორდულად დასწია, ანუ მთავარია, გაყიდოს და რა ფასში, უკვე მნიშვნელობა აღარ აქვს. შედეგად, ქართული მხარე სწორედ იაფ პროდუქციას ყიდულობს, მაგრამ რატომ არ ისახება ეს სათანადოდ ადგილობრივ ფასებზე, ვერ გეტყვით. იგივე ითქმის ზეთზე და ხორბალზე, თუმცა ხორბალი ის თემაა, რომლითაც რუსეთი მარტო საქართველოს კი არა, მსოფლიოს ევაჭრება. რუსეთმა ხორბლის გატანაზე ბაჟი ისევ გაზარდა (და დიდი ქვეყნები, ჩვენგან განსხვავებით, ამ გაზრდილ გადასახადსაც გადაიხდიან). სწორედ ამიტომ, ბოლო ორ კვირაში, საქართველოში ხორბლის შემოტანა განახევრდა, ფქვილის შემოტანის მაჩვენებელმა კი ყველა დროის რეკორდი მოხსნა.
და უმთავრესი პრობლემა – საქართველოდან მუშა-ხელის გადინების არნახული მაჩვენებელია. მიდის ყველა, ვისაც კი ჯანმრთელობა უწყობს ხელს და მიგრაციამ ყველაზე მეტად სტომატოლოგიური კლინიკები ახეირა. ევროპასთან და ამერიკასთან შედარებით, ჩვენთან სტომატოლოგის მომსახურება იაფია და ამიტომ, წასვლამდე კბილებს ყველა აქ იკეთებს. ამის გამო, სერვისი ჩვენთანაც საკმაოდ გაძვირდა, მაგრამ არა ისე, ევროპა-ამერიკაში ერჩივნოთ იგივე პროცედურის გავლა. მუშა-ხელის წასვლამ, აქ კი გააძვირა მომსახურეობა, მაგრამ დიდი კომპანიები დიდ თანხებს არ იხდიან, მცირეები – ვერ იხდიან. ქვედა რგოლში კადრების მოძიება ყოველდღიურად ჭირს და დამლაგებლის პოზიციაზეც კი ურთულესია ვინმეს მონახვა. სხვათა შორის, რუსეთიდან და უკრაინიდან ჩამოსული მოქალაქეებიც ცდილობენ დასაქმებას და მართალია, ისინი ქვედა რგოლისკენ ნაკლებად იყურებიან, მაგრამ არაერთმა ადამიანმა გამთქვა სურვილი, მიმტანად, დამლაგებლად, ავტო-სამრეცხაოში სამოშაოდ. ეს კონკურენციას კი ზრდის, მაგრამ… რეალურად, ანაზღაურება ქვედა რგოლში ძალიან, ძალიან მცირეა, არარეალურად მცირეც კი.
როგორც გვეუბნებიან, ხელისუფლება ამ მიმართულებით მუშაობს და ყბადაღებული შრომის კოდქსი, რომელმაც ერთხელ და სამუდამოდ უნდა გაწეროს ანაზღაურების სისტემა, მინიმალური ხელფასი, რაც ასე საჭიროა, დღის სინათლეს მალე იხილავს. თუმცა, საქმე ის გახლავთ, რომ ამ კოდექსს სწორედ დიდი კომპანიები ეწინააღმდეგებიან, რადგან მინიმალური ხელფასების დაწესების შემთხვევაშიც კი, მათ არაერთ პოზიციაზე… ხელფასის გაზრდა მოუწევთ, რაც ხაჯრებს ავტომატურად და პროდუქციის ფასს გაზრდის.
„შრომის კოდექსს სწორედ დიდი კომპანიები, ანუ ისინი აფერხებენ, ვინც ბიუჯეტს ავსებს. ხელისუფლება საარსებო მინიმუმიდან უნდა ამოვიდეს და ხელფასები იმის მიხედვით დაადგინონ, ანუ საარსებო მინიმუმზე გაცილებით მეტი, რადგან ხელფასებიდან გადასახადებიც გადასახდელია. მაგრამ, მწარე რეალობა, ხელისუფლებას აიძულებს, არაფერი აღარ გაითვალისწინოს და მიიღოს კანონი, რომელიც შრომის ბაზარზე ახალ რეალობას დააყენებს“, – გვეუბნება ჩვენი წყარო.
ასეა თუ ისე, ფაქტი ერთია – ლარის გამყარების მიუხედავად, საქართველოდან ხალხი მაინც გარბის და რაც მთავარია, მათაც კი, ვისაც ხელფასი აქვს, მატერიალური მდგომარეობის გაუმჯობესება არ ეტყობა.
კომენტარები