ქართველი ემიგრანტი მარია (ციცინო) გასვიანი იტალიაში წლების წინ ჩავიდა. თავდაპირველად, ბარში იმყოფებოდა, საიდანაც 2008 წლის აგვისტოში ემილია-რომანიაში, კარპიში გადავიდა. ბევრი წლის შემდეგ, იტალიას თავის მეორე სამშობლოდ თვლის და უფალს მადლობას სწირავს, რომ სწორედ იტალიაში მოხვდა. მიუხედავად იმისა, რომ ათი დღეა მჯდომარე მდგომარეობაში სძინავს სასუნთქი ჩაფხუტის გამო და საუბარიც უჭირს, მაინც ეცადა მადლობა გადაეხადა ყველა იმ ადამიანისთვის ვინც ყოველ წუთს მზად არის მისთვის დახმარების გასაწევად.

მარია (ციცინო) გასვიანი: “ამ ცხოვრებაში ყველაფერს უნდა ელოდო! მოხდა ისე, რომ კორონავირუსი შემხვდა. მადლობა უფალს, რომ ქრისტინა ანდრეოლისნაირი ექიმი შემხვდა, ოჯახის ექიმის სახით. სანამ საავადმყოფოში მომიყვანდნენ, მან მომხედა. ვირუსი 22 დღის წინ დამიდგინდა. კლინიკაში ძალიან მძიმე მდგომარეობით შემომიყვანეს, უკვე მეათე დღეა აქ ვარ. ჩემ გვერდით იმყოფება ჩემი მეგობარი ქართველი, ერთ პალატაში ვწევართ.

არ ვიცი როგორ გამოვხატო მადლიერება იმის გამო, რაც ჩემს თავს ხდება. მოვხვდი საავადმყოფოში, მაგრამ მარტოობა არ მიგრძნია. ასეთი საოცარი მოვლა, ყურადღება, არ ვიცი… ყველა გვეფერება, ყველა გვამხნევებს. ყოველ დილით გვეკითხებიან როგორ ჩაიარა ღამემ, ხომ არაფერი გვჭირდება… საოცარი ექიმები და ექთნები არიან. არ შემიძლია უდიდესი მადლობა არ გადავუხადო თითოეულ სამედიცინო პერსონალს, რომლებიც ჩვენ გამო დღე და ღამე თავდაუზოგავად შრომობენ. ისე მინდა თითოეულის სახე ნიღბების და სამედიცინო აღჭურვილობის გარეშე დავინახო და ყველას სათითაოდ მადლობა გადავუხადო. მინდა ეს ახალი წელი ბედნიერების მომტანი ყოფილიყოს მათთვის, იტალიისთვის და მთელი მსოფლიოსთვის. მინდა თითოეულს დავულოცო ოჯახი, ვინც ჩემი და ჩვენი ჯანმრთელობისთვის ათენებს და აღამებს საავადმყოფოში.
ძალიან დიდი სამეგობრო წრე მყავს იტალიელების, საოცარი გვერდით დგომა იციან. ბევრი გაჭირვება გამოვიარე, რამდენიმე ოპერაცია მაქვს გადატანილი. ეს ადამიანები ყოველთვის ჩემს გვერდით იყვნენ, არასოდეს დავუტოვებივარ. მინდა თქვენი საშუალებით გამოვხატო მადლიერება მათ მიმართ. მადლობა ჩემო იტალიელებო, მადლობა, რომ საშუალება მომეცით, თქვენს ქვეყანაში თავი ისე მეგრძნო, როგორც ამ ქვეყნის შვილი.
და რა თქმა უნდა, მინდა მადლობა გადავუხადო და შობა-ახალი წელიწადი მივულოცო ყველას, იმ ქართველებს, რომლებიც ასე მიდგანან მხარში. ყოველ წუთს მწერენ და მირეკავენ ხომ არაფერი მჭირდება. მადლობა ჩემს ქართველებს, რომლებმაც ერთი წუთითაც არ დამტოვეს. მადლობა ჩემს მოძღვარს მამა გაბრიელ ღურწკაიას. ექიმები მეუბნებიან, რომ მდგომარეობა უკეთესობისკენ მიდის, ყველაფერი კარგად იქნება, გკოცნით და გეფერებით ყველას, იჯანმრთელეთ.”
კომენტარები