ჟურნალისტი, ლაშა ბერულავა:
ყველაზე უარესი და ამაზრზენი, რაც ომს აქვს, არის არა ნგრევა და სიკვდილი, არამედ ამასთან შეჩვევა, შეგუება, სიკვდილის გარდასახვა სტატისტიკად…
აი, 9 ივლისი, ჩასოვი იარი, საცხოვრებელ კორპუსზე რაკეტის დაცემა და თავდაპირველი ინფორმაცია – 9 ცხედარი ამოიყვანეს, მერე განახლება – კიდევ სამი, უკვე 12, მერე უცებ, კიდევ 5 და, “ვაიმე, ეს რა ხდება” – ვიცხადებთ, ვაზიარებთ, მაგრამ ვიცით, რომ კიდევ გაიზრდება მსხვერპლი: ჯერ სადაა, ნანგრევების ნახევარია გაწმენდილი და კი, ჭიატებს გულში იმედი, რომ ვიღაცას ცოცხალს ამოიყვანენ, მაგრამ არა – უკვე 21, 28… “მათ შორის ცხრა წლის ბავშვია”… და განიცდი, განიცდი, მაგრამ რიცხვები იცვლება, იმატებს…
ბოლო მონაცემებით, ჩასოვი იარში დანგრეული საცხოვრებელი კორპუსიდან 41 ცხედარია ამოყვანილი…
41 ადამიანი, რომელსაც ეძინა თავის სახლში და არაფერს ელოდა ცუდს, მათ შორის, 9 წლის ბავშვი, რომელიც, იქნებ, კარგ სიზმარს ხედავდა ძილში და სულაც არ უფიქრია (ან რატომ უნდა ეფიქრა), რომ ეს მისი ბოლო სიზმარი იყო…
და მერე, გხვდება რუსეთის თავდაცვის სამინისტროს ინფორმაცია რომ კი, დიახ, დიახაც – დაბომბეს საცხოვრებელი კორპუსი, საიდანაც მოსახლეობა გაყვანილი იყო და სამხედროები იყვნენ ბაზირებული…
ნანგრევების წინ კი 9 წლის პატარას, უკვე უსულოს, უმწეოდ გადმოვარდნია საკაციდან ხელი, გადმოკიდებულია… იქეთ კიდევ, ქალები – დაძინებულები და ვერგაღვიძებულები…
და გინდა, რომ ეს სახელმწიფო გაქრეს, აღიგავოს, მოშორდეს მსოფლიოს – აი, ამათი გამარჯვება როგორ უნდა გინდოდეს, რატომ, რა ლოგიკით?”
კომენტარები