გირჩი–მეტი თავისუფლების ყოფილი წევრი, ბადრი გრიგალაშვილი:
რუსთაველის პროტესტი დგას დაშვებაზე, რომ რეჟიმი სუსტია, აქციის უწყვეტობა მათ მხარდამჭერებს აჩვენებს რეჟიმის უძლურობას, ამასობაში მოგვეშველება მეგობარი აქტი და სადღაც გატყდებიან.ოპოზიციური პარტიებიც ამბობდნენ, რომ დასავლეთში უყურებდნენ პროტესტის ამსახველ კადრებს და ეს დააჩქარებდა სანქციებს.
ფაქტია, ეს სანქციები დროში იწელება და კიდევ რა დრო დასჭირდება მეგობარი აქტის მიღებას კაცმა არ იცის.არც უწყვეტობას შეუტანია ბზარი ქოცების ამომრჩეველში და არც რეჟიმი იფშვნება ამ წუთას.ვერც სწრაფი რევოლუცია მოვაწყეთ 4 ოქტომბერს.ანუ, ჩვენ შევედით ფაზაში, როცა ეს ბრძოლა მოგვწონს თუ არ მოგვწონს, გვინდა თუ არ გვინდა – იქნება გრძელვადიანი.აღმაფრთოვანებელია ხალხის გმირობა ყველა საღამოს, მაგრამ უნდა გავითვალისწინოთ, რომ ბოლო დღეებში დაკავებულ 80მდე ადამიანს ადმინისტრაციული პატიმრობის მოხდის შემდეგ, უკვე სისხლის სამართლი ელოდებათ.მე ვერავის ვერაფერს მოვუწოდებ, ყველს თავისი, ინდივიდუალური ბრძოლა აქვს ამ პროცესში, მაგრამ თუკი გრძელვადიან ბრძოლაში ვართ, არამგონია იმის ფუფუნება გვქონდეს, რომ კიდევ 100 პოლიტპატიმარი დავიმატოთ.თუ ვინმეს ჰგონია, რომ პატიმრების რაოდენობა ქოცების მხარდამჭერებს იმდენად აღაშფოთებს, რომ ბიძინას მაგის გამო აუმხედრდებიან , არ მოხდება ეგრე. მანამ, სანამ აქეთ მხარეს არ შეიქმნება იმგვარი ოპოზიციური კონფიგურაცია, რომელიც ბიძინაზე ბ ე ვ რ ა დ უკეთეს საქართველოს დახატავს, იქით მხარეს ბზარს ვერ შევიტანთ და ჩვენ მხარეს მივიღებთ უბრალოდ გაზრდილ ტრაგედიებს.ქოცებში მთავარი ბზარი შეაქვს არა უწყვეტობას, არამედ სიმრავლეს.ჩემი აზრით, უნდა ვიფიქროთ პროტესტის ფორმების ცვლილებაზე, მაგალითად თუ შევიკრიბებით შაბათ-კვირას, მაგრამ ბევრი შევიკრიბებით და გზა ბუნებრივად გადაიკეტება- ეს აჩვენებს რეჟიმს, რომ ჯერ თურქმენეთი არ ვართ და ნაკლები თანამებრძოლიც დაგვიზიანდება.
ვიფიქროთ, ვიმსჯელოთ.არ მაქვს მზა რეცეპტი, მაგრამ იმათ სიგიჟეს არ უნდა ავყვეთ მგონია.














კომენტარები