ბოლო ერთ წელიწადში ჯანდაცვის ჯგუფში ფასები თითქმის 14%-ით გაიზარდა.
საქსტატის ინფორმაციით, აპრილში მხოლოდ ტკივილგამაყუჩებელი მედიკამენტები 28,3%-ით არის გაძვირებული.
რატომ ძვირდება წამლები?
გიორგი გოცაძე, საერთაშორისო ფონდ “კურაციოს” პრეზიდენტი:
“საქართველო დამოკიდებულია იმპორტზე. მოხმარებული წამლების 95%-მდე სწორედ იმპორტირებულია. როგორც კი ლარის კურსს რაღაც ემართება, ავტომატურად ეს ცვლილება აისახება წამლის ფასში, მაშინ როცა მოსახლეობის შემოსავალი არ იზრდება. ესა პირველი უმთავრესი ფაქტორია ანუ საზღვარზე შემოტანილი მედიკამენტი ლარის კურსის გამო უკვე გაძვირებულია.
მეორე ფაქტორი არის ის, რომ იმპორტირებული მოცულობების ჩანაცვლება ამ წლების განმავლობაში არ ხდება ადგილობრივი წარმოების ხელშეწყობით. როგორც ვიყავით, ისე ვართ დამოკიდებული იმპორტზე. ეს დარგი არ ითვლებოდა პრიორიტეტულად, რომ სერიოზული ფული დაგვეხარჯა და უცხოურ მედიკამენტებზე დამოკიდებულება საქართველოში წარმოებული ხარისხიანი მედიკამენტებით ჩაგვენაცვლებინა.
მესამე ფაქტორი, რაც განაპირობებს მაღალ ფასს, ესაა მოხმარება. ჩვენ არ გვაქვს ნორმანული მოხმარება, რასაც განაპირობებს ის საბაზრო ურთიერთობები, რაც დამკვიდრდა ქვეყანაში. ეს დარგი საოცრად რეგულირებულია მსოფლიოში. თქვენ ვერ ნახავთ ბევრ ქვეყანას, სადაც კონკურენტული აფთიაქები ერთმანეთის გვერდით არის გახსნილი. სახელმწიფო ცდილობს, აფთიაქები 5-6 კილომეტრით იყოს დაშორებული, რომ იმ აფთიაქში ჩადებული ფული, ინვენტარი, დასაქმებული ადამიანების ფული ამოსაღები არ იყოს და წამლის ფასში გადასატანი. ანუ ერთის მხრივ, გვაქვს ჭარბი სააფთიაქო ქსელები, განსაკუთრებით ქალაქში, თორემ რეგიონებში დეფიციტიც კი გვაქვს.
შემდეგი ფაქტორია დაბალანაზღაურებადი ექიმები, რომელსაც ბევრს აწარმოებს ქვეყანა, ვიდრე სჭირდება. შესაბამისად, ექიმის შრომის ფასი სათანადოდ არ არის და ექიმი იღებს დაბალ შემოსავალს. სიახლეს არ ვიტყვი, რომ ექიმები თავის დაბალ შემოსავალს აკომპენსირებენ საკომისიო გადასახადებით, რასაც ფარმაცევტული კომპანიები უხდიან, რომ მეტი წამლები დანიშნონ და ამ ფასის ასახვაც ხდება მომხმარებლის ჯიბეზე.
რა გაკეთდა სახელმწიფოს მხრიდან? აფთიაქების კუთხით არაფერი დარეგულირებულა; იმპორტის ჩანაცვლების კუთხით დიდი ნაბიჯები არ გადადგმულა; ზედმეტი მუშახელის წარმოების კუთხით არაფერი არ გაკეთებულა და მთელი ეს ფასი და ამ ზედმეტი რესურსის შენახვის ფასი წამლის ღირებულებაზე აისახება“.
საერთაშორისო ფონდ “კურაციოსა” და “გალტ ენდ თაგარტის” კვლევის მიხედვით, გასული წლის მდგომარეობით, მოსახლეობის მიერ მედიკამენტებზე დახარჯული თანხის წილი ჯანდაცვის საერთო ხარჯებში 96%-ს შეადგენს. შესაბამისად, მოსახლეობის ორი მესამედი მედიკამენტებს საკუთარი ჯიბიდან ყიდულობს და სახელმწიფოს მონაწილოება ამ ხარჯებში ძალიან მცირეა.
წყარო – bm.ge
კომენტარები