“პირველად ვყვები რა გამიკეთა გიორგი რურუამ – შეიძლება მას არც ახსოვდეს”

ჟურნალისტი, იმედა გოგავა, სოციალურ ქსელში, წერს:

“ამ ბოლო დროს აქტუალური გახდა გიორგი რურუა და მის შესახებ აბსოლუტურად ურთიერთგამომრიცხავი ინფორმაციები ვრცელდება. ნაწილი საუბრობს მის კრიმინალურ წარსულზე, დანაშაულებზე, მეორე ნაწილი კი მის განათლებას და პატრიოტობას უსვამს ხაზს. პირადად მე მხოლოდ ერთხელ, ფრაგმენტულად მქონდა გადაკვეთა გიორგი რურუასთან და მინდა ეს ეპიზოდი მოგიყვეთ, დასკვნები კი შეგიძლიათ თავად გამოიტანოთ.
მაშ ასე, 1994 წელია, მე უკვე საფრანგეთში ვსწავლობ და არდადაგებზე ვარ ჩამოსული, დასვენების პარალელურად მიწევს სწავლის საფასურის მოძიება.

ერთ დღესაც, ჩემ ახლობელთან სტუმრობისას გავიცანი გიორგი რურუა, რომელსაც მისი მეგობრები “ჟორიკას” ეძახდნენ. როდესაც გიორგი გამაცნეს, უთხრეს რომ ეს ბიჭი საფრანგეთში სწავლობს და გარკვეული ფინანსური პრობლემების გამო შეიძლება აკადემიური აიღოსო. მან დაწვრილებით და დეტალურად გამომკითხა სწავლების ნიუანსები, გადახედა ჩემ საკურსო ნიშნებს და მითხრა (ახლაც, თითქმის 30 წლის შემდეგაც სიტყვა-სიტყვით მახსოვს მისი სიტყვები) – “ამ ქვეყანას განათლებული ახალგაზრდები სჭირდება, თანხა არ იქნება პრობლემა, ოღონდ სიტყვა უნდა მომცე, რომ საუკეთესო სტუდენტი იქნებიო”. მისი ამ სიტყვების მიმართ, თავიდან ცოტა არ იყოს სკეპტიკურად განვეწყვე და მისი წასვლის შემდეგ ჩემ მეგობარს ვუთხარი, ვინაა ეს პატარა ბიჭი (ალბათ ჩემი ხნის იყო) ასე უცნობ ადამიანს რომ შემპირდა თანხის გადახდას და ალბათ ხვალ არც კი გავახსენდები-მეთქი. ბევრი რომ არ გავაგრძელო, მეორე დღეს თავად დამიკავშირდა, წავედით ბანკში და ფული უნივერსიტეტის ანგარიშზე ჩარიცხა.

მას შემდეგ ბევრჯერ მინდოდა მისი ნახვა და მადლობის გადახდა, თუმცა ისე მოხდა, რომ ვერსად გადავიკვეთეთ და შესაბამისად ეს ამბავი მხოლოდ ჩემი უახლოესი ადამიანებისთვის იყო ცნობილი.

არ ვიცი თავად ახსოვს თუ არა, მაგრამ ახლა ასე საჯაროდ, მას, მადლობა მინდა გადავუხადო და ვუთხრა რომ მისი გადახდილი თანხა წყალში არ გადაყრილა, მან სრულიად უცნობ ადამიანს არა მარტო შანსი მომცა, მან ჩემი ცხოვრების ყველაზე მნიშვნელოვან ეტაპზე მხარში დამიდგა, ამასთანავე, ადამიანის მიმართ რწმენა განმიმტკიცა და სიკეთის უანგაროდ გაკეთების გაკვეთილიც ჩამიტარა…”