სოციალური ქსელის მომხმარებელი, ქრისტინა კვაჭანტირაძე სოციალურ ქსელში წერს.
„ნერვული ფონის გათვალისწინებით, შეიძლება, ვერ ვწერ დალაგებულად:
დაახლოებით, 1 საათის წინ ქუჩაში ცუდად გავხდი.
ცხვირიდან სისხლდენა დამეწყო და ვერ გავიჩერე.
იქვე ჩამოვჯექი და გაჩერებულ მანქანებს უარი ვუთხარი, რადგან უკვე ახლოს ვიყავი.
გამიჩერა წითელმა ტოიოტამ, რომლის მძღოლს, ასევე უარი ვუთხარი დახმარებაზე.
წამოვედი და თან ვამჩნევ, რომ უკან მომყვება.
მეორეჯერ ავუხსენი, რომ ახლოს ვცხოვრობ და არ მინდა დახმარება – რომ მაქვს კაპილარების სისუსტე და სერიოზული არაფერია.
კარგი, ლამაზოო – აი, აქ მივხვდი, რომ დასახმარებლად არ აჩერებდა, მაგრამ დავემშვიდობე და წამოვედი.
მოვედი სახლთან, ვაღებ კარებს და ვგრძნობ რომ ისევ მომყვებოდა.
ვიბანავე, კითხვა დავიწყე, ანუ სადღაც 40 წუთი გავიდა.
და მესმის კართან ჯერ უცნაური ხმაური. მერე ბრახუნი, მერე კაკუნი.
მეზობელმა დაუყვირა და რადგან მარტო აღარ ვიყავი, გავბედე და გავიხედე.
ის იყო ხალხო, მარტო ვიყავი სახლში და საკეტს მიღებდა.
ისტერიკულ მდგომარეობაში, ვერ დავიმახსოვრე მანქანის ნომერი.
როგორ გავიგო, ვინ იყო და მოვ*ნა პატრონი?“ – წერს ქრისტინა კვაჭანტირაძე.
კომენტარები