“მამაჩემიც ქურდი იყო… 10-11 წლიდან ვცდილობდი მიმებაძა, ასე დაიწყო ჩემი კრიმინალური ცხოვრება” – 31 წლის მამაკაცის წერილი

 ელისო ფაჩუაშვილის წერილს, “ალიას” გვერდზე, მკითხველი ეხმაურება და წერს:

“ამ გოგოს გაუმართლა კიდე იმით რო გოგოა. მამაჩემიც ქურდი იყო. 5 წლის ვიყავი როცა გარდაიცვალა 29 წლის ასაკში, მთელი ბავშვობა მესმოდა რომ მამაჩემი მაგარი კაცი იყო. გულით ნამდვილად კარგი ადამიანი ყოფილა, თვითონ გაიხდიდა და სხვას ჩააცმევდაო გამიგია ბევრისგან. მაგრამ იმ ფაქტორმა რომ მამაჩემი ქურდი იყო ჩემზე ძალიან იმოქმედა, 10-11 წლიდან რაც მახსოვს ვცდილობდი მიმებაძა. ასე დაიწყო ჩემი კრიმინალური ცხოვრება, სანამ საკმაოდ არ გავიზარდე იმისათვის რო გამეაზრებინა რომ მე მამაჩემი არვარ და არარის აუცილებელი ქურდი იყო კარგი კაცი და კარგი ადამიანი რომ გამოხვიდე. ეს გვიან გავაცნობიერე სამწუხაროდ, ეხლა 31 წლის ვარ და დღემდე ვიბრძვი იმისათვის რომ ეს დიდი დაღი რაც ქუჩამ დამასვა მოვიშორო და ქრისტიანულად, მართმადიდებლურად ვიცხოვრო. ასევე არ მინდა ჩემი შვილიც ისე უმამოდ გაიზარდოს როგორც მე და გარდაცვლილი მამის მოლოდინში იყოს ისე როგორც მე ვიყავი იქნებ მოვიდეს ჩემთანაც მამათქო. არც ის მინდა დედაჩემი მთელი ცხოვრება ტიროდეს როგორც ბებიაჩემი ტირის ყოველდღე დღემდე.

ყველას გულწრფელად გეუბნებით, ასეთ ცხოვრებას შფოთის, ტკივილის, მწუხარების და ბოროტების მეტი არაფერი მოაქვს !! ასე რომ ვინც ამას კითხულობთ, კარგად დაფიქრდით და გაიაზრეთ რომ პატიოსანი, ქრისტიანი, მშრომელი ადამიანის ცხოვრებას არაფერი ჯობია.”