გარდაცვლილი 7 სასულიერო პირი და გამოუძიბელი საქმეები – “ბერი მერკვილი ხის კელიაში გამოწვეს” – ილია ჭიღლაძე

ეს არაა ილია მეორესთან დაპირისპირებული ეპისკოპოსის და სხვა სასულიერო პირების მკვლელობის მცდელობის ან მკვლელობის ერთადერთი შემთხვევა:

1) დღემდე გაურკვეველი და გამოუძიებელია 1992 წლის ოქტომბერში ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტ დავით ჭკადუას უეცარი გარდაცვალების გარემოება, არის ვერსია რომ ის მოწამლეს! დავით ჭკადუა ილია მეორის სერიოზული კონკურენტი და დაუმორჩილებელი მღვდელმთავარი იყო, საკუთარი გეგმებით და მიზანდასახულობით და ილია მეორეს ძალიან ეშინოდა მისი.

2) 2009 წელს ოქტომბერში სვეტიცხოველში საჯაროდ დაგმო პატრიარქი და მისი კლანი ეპისკოპოსობიდან ზვიადისტობის და ილია მეორის კრიტიკის გამო განკვეთილმა, მეუფე ამბროსი ქათამაძემ. ამის შემდგომ ერთ თვეში ის გარდაცვლილი იპოვეს თავის ბინაში, შვილი ამბობდა მოკლესო, არის მისი ინტერვიუც, მაგრამ მალე ეს შვილი დაიჭირა პოლიციამ და გააჩუმეს, ამბროსის გარდაცვალების მიზეზიც გამორკვეული არაა.. ერთი კია, რომ უცნაურად ცოცხალივით გამოიყურებოდა მისი ცხედარი: თეთრი ვარდისფერად აფერადებული სახე, თითქოს მძინარე იყო. (ამბროსის გარდაცვალებაზე ადრე ვრცლად დავწერე).

3) 2016 წელს წარმატებით ჩატარებული გულის ოპერაციის (სტენდირება) შემდგომ, მოულოდნელად განვითარებული სეფსისით გარდაიცვალა ილია მეორის ისტორიული კონკორენტი და საშიში მტერი (“შავი ყუთი”) ყოფილი მიტროპოლიტი და 2 პატრიარქის ყოფილი ქორეპისკოპისი, ილია მეორის მიერ “გასროკილი” და ქონება წართმეული, ღია ცისქვეშ უსახლკაროდ დატოვებული და ისან-ლილოს ბაზრობების გარემოვაჭრედ ქცეული, ყოფილი დიდი ბიბლიოფილი და მცხეთის სემინარიის ყოფილი რექტორი, გაიოზ კერატიშვილი. საქმე არ აღძრულა, რა თქმა უნდა. ილია მეორემ კი “დიდსულოვნად” დამარხა მის მიერ განკვეთილ-დამხობილ-დაპატიმრებულ-გამათხოვრებულ-გაუბედურებული (და მოკლული???) გაიოზი საეკლესიო პატივით! სიკვდილამდე ერთი თვით ადრე გაიოზმა საკუთარ ბეისბუქზე დადო პოსტი, სადაც იუწყებოდა, რომ ანონიმები მას მოკვლით ემუქრებოდნენ!

4) უცნაურია, რომ იმავე წელსვე (2016) მოულოდნელად ცუდად ხდება და კვდება ილია მეორის მიერ განდევნილი და გარკვეული პერიოდით ფსიქიატრიულში დამწყვდეული ეპისკოპოსი ილარიონ სამხარაძე, რომელიც ღიად და საშინლად ლანძღავდა ილია მეორის, არის შესაბამისი ვიდეოებიც და ავტოგრაფი ჩანაწერებიც (ეძახდა ნაბიჭვარს, შავ-შიოლას, ეგზარხოსს,  მამათმავალს, ბოროტს, მზაკვარს და ა.შ);

5) არის ჭორი, მაგრამ მე არ ვიცი რამდენად სწორია, რომ ილია მეორის დიდი ოპოზიციონერი და კონკურენტი, ილია მეორის მიერ გაპატრიარქებისთანავე 7 დღეში, 1978 წლის 1 იანვარს სინოდიდან და საპატრიარქოდან გაძევებული მიტროპოლიტი რომანოზ პეტრიაშვილიც, რომელიც 1 წელში გარდაიცვალა (1979 წელს), თითქოს მოკლულია. მაგრამ 91 წლის იყო, ამიტომ მე ვერაფერს ვიტყვი გადაჭრით, უბრალოდ ვალდებული ვიყავი ამ სიაში რომანოზიც შემეყვანა, რადგან ერთი საეკლესიო ისტორიკოსისგან მსმენია, კიბეებზე დააგორეს და მოკლესო. რა თქმა უნდა, მისი გარდაცველების საკითხი არ გამოძიებულა. ის იყო მარტოხელა, უშვილო და ცოლგარდაცვლილი.

6) დაახ. 12 წლის უკან გაურკვეველ და გაუძიებელ ვითარებაში მოკლეს ბორჯომის ტყეში მარტოდმყოფი განდეგილი ბერი მერკვილი, რომელიც ღიად აკრიტიკებდა მედიაში ილია მეორეს და საპატრიარქოს. მისი პატარა ხის კელია დაწვეს და შიგ გამოსწვეს ბერი მერკვილი. ოჯახი პირდაპირ აცხადებდა, რომ მოკლული იყო და შესაბამის არგუმენტებსაც დებდა, მაგრამ ბერის მკვლელობა არ გამოძიებულა, მკვლელები და დამკვეთები არ გამოვლენილა!!! ამ საკითხზე ადრე დავწერე ვრცლად.

1991 წელს გარდაიცვალა ილია მეორის მიერ 1985 წელს ეკლესიიდან განდევნილი, დიდი მამხილებელი და გმირი კაცი, სულმნათი მიტროპოლიტი შიო ავალიშვილი. მე არ ვიცი, რამდენად მოკლულია, მაგრამ ის კი ნამდვილად ვიცი, რომ ორმოცამდე მისი ბინა გატეხეს და დატოვილი საარქივო დოკუმენტები გაიტაცეს. რა თქმა უნდა, ეს მოხდა ილია მეორის მითითებით, მიზეზი კი ნათელია. მიტროპოლიტი შიო 1983 წლის ცნობილ მამხილებელ “საბოლოო წერილში” ილია მეორეს სწერდა, რომ დარჩენილ ცხოვრებას ის მიუძღვნიდა დეტალურ წერილობით აღწერას ქართულ ეკლესიაში შექმნილ შიდა კატასტროფულ ამორალურ ვითარებაზე და მას დაარქმევდა: ” შვიდი წელი, რამაც შეძრა ჩემი პატიოსნება! “

სია არასრულია, მაგრამ რაც დავწერე, ესეც საკმარისია, საქართველოს ეკლესიის შავბნელი მდგომარეობის ნათელსაყოფად!”