ჟურნალისტი, მერაბ მეტრეველი:
“თბილისში და დიდ ქალქებში უპატრონო ძაღლების მიმართ მეტ-ნაკლებად ავლენს ხალხი ემპათიას, ამ მხრივ წინ წავედით. ჩემს ბავშვობაში მახსოვს, მარტო რუსები ზრუნავდნენ, ხოლმე უპატრონო ძაღლებზე და კატებზე და ქართველები ამის გამო ამრეზით უყურებდნენ.
ახლა სიტუაცია შეიცვალა, მაგრამ რეგიონებში ისევ კატასტროფა ხდება. იქ კვლავ სრული გულგრილობა და სიძულვილი სუფევს ცხოველების მიმართ. წინა დღეს დავდე ფერდებჩავარდნილი ძაღლის ფოტო, რომელიც ზესტაფონში, სწრაფი კვების ობიექტების ქუჩაზე გადავიღე. მისთვის ხაჭაპურს რომ ვყიდულობდი, გამყიდველს სახეზე ეწერა, ვაი შენს პატრონსო. რამდენიმე ობიექტის პატრონს ვთხოვე, წყალი მაინც დაუდქით-მეთქი (სიცხე იყო და იხრჩობოდა წყურვილით), კი დამიქნიეს თავი, მაგრამ მათი სახე სულ სხვა რამეს ამბობდა.
რეგიონებში ხშირად ნარჩენებსაც კი არ აჭმევენ. განა იმიტომ, რომ ენანებათ, უბრალოდ არ უნდათ, რომ შემოეჩვიოთ. ხშირად გაგიგიათ ალბათ ფრაზა: არ აჭამო, თორემ მერე თავიდან ვეღარ მოვიშორებთ. ამას ვერ გასცდნენ ისევ.”
კომენტარები