პოლიტოლოგი, გია ხუხაშვილი, აშშ–ის მიერ, მოსამართლეების დასანქცირებაზე საუბრისას, მთავარ არხთან, ამბობს:
დიდ სურათს უნდა შევხედოთ, ვის აინტერესებს ახლა მურუსიძე და ჩინჩალაძე და მათი მაფიოზური, კლანური სისტემა? ეს ყველაფერი დიდი მანკიერი სისტემის ნაწილია, ეს არის გზავნილი ხელისუფალთან, რომელმაც შექმნა ეს მონსტრი და ამუშავებს. შავით–თეთრზე წერია, ეს ნაბიჯი მიდის პირდაპირ ხელისუფალთან. ესენი თავისი რიტორიკით აბნევენ ხალხს, ვისაც არ უნდა ფიქრი, შეპყრობილია წინა ხელისუფლების სიძულვილით, ვინც ადვილად იღებს იმას, თითქოს ომი უნდა ვინმეს, ყველაზე ცოდვა ეს საზოგადოებაა, რომელსაც ამ თეთრი ძაფით ნაკერი პროპაგანდის სჯერა – ეს ხალხი მსხვერპლია, ტრამვირებულია. ეს არის პოლიტიკური გზავნილი და შემდეგი ნაბიჯი შეიძლება იყოს უკვე ხელისუფლების წევრების დასანქცირება.
სასამართლო თემა უკვე არის პირდაპირ ივანიშვილზე გასული თემა. სტრუქტურულად როგორ არის მოწყობილი, ხომ კარგად იციან? სააკაშვილის დროს სასამართლო იყო პროკურატურის გავლით, ახლა პროკურატურა ჩამოაშორეს და პირდაპირ იქიდან იმართება. ჩვენ თუ დავაკვირდებით რა პროცესი მიდის ბოლო პერიოდში, ევროპარლამენტის განცხადებები, პერსონალური, გაფრთხილებითი… ამას არავინ მიაქცია ყურადღება – დაახლოებით 10 დღის წინ გავრცელდა ინფორმაცია, რომ საფრანგეთის საგარეო სამქმეთა მინისტრი ითხოვს ივანიშვილის სანქცირებას ევროკავშირის სტრუქტურებში. საფრანგეთის მოქალაქეა ივანიშვილი, ამისთვის მაშინ ყურადღება არავის მიუქცევია, მაგრამ ერთი დიდი პროცესია ყველაფერი. ხომ უნდა გვესმოდეს რომ აშშ დასავლეთის პირველი ვიოლინოა, ფაქტობრივად, იქ რა პროცესიც იწყება, ის გადადის ევროპაში.
ამ დასანქცირებით მთავარი რაც მოხდა, ივანიშვილს მანევრი შეუზღუდეს, ივანიშვილი ახლა დროს წელავს, ვეღარ გაიგო წითელი დროშა გამოფინოს, ევროკავშირის, თუ უკრაინის, დაიბნა, რუსულ არხზე გადართავს, წითელ დროშას გამოკიდებს, ევრონიუსზე გადართავს – ლურჯს. იქ ეუბნებიან, ჩამოყალიბდი რა, ნუ ათამაშებ ერთ ადგილს, ჩამოყალიბდი, ფრონტის ხაზის რომელ მხარეს ხარ. კი, რუსეთში გინდა? ეგაც არჩევანია, თქვი ღიად, რას მეთამაშები. ამასაც ვერ ამბობენ, ამისაც ეშინიათ, როგორც კი ამას იტყვიან, თავზე დაემხობათ ქვეყანაში ყველაფერი, ეს იციან. მარტის მოვლენები ტესტი იყო, მათ ეგონათ გადატეხავდნენ, ადვილად გაივლიდნენ რუსეთის კანონისკენ მიმავლ გზას, მაგრამ ხალხმა და განსაკუთრების ახალგაზრდობამ აჩვენა, რომ ეგრე არ არის, ძმაო, აბა, გაბედონ, ეგრევე დაემხობათ ყველაფერი თავზე, იციან, ამისაც ეშინიათ. არ გვეშინიაო კი იძახიან, მაგრამ სინამდვილეში ძალიან ეშინიათ, ის მოსამართლეებიც კი ამბობენ, არ გვეშინიაო, მაგრამ ძალიან ეშინიათ. ამაშია საქმე. კამერებთან გვეყელყელავებიან, მაგრამ ძაან მძიმე დღეში არიან სინამდვილეში.
კომენტარები