აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის უმაღლესი საბჭოს ყოფილი წევრი, ლექტორი გიორგი მასალკინი, სოციალურ ქსელში, წერს:
“ისტორია, რომელმაც შემძრა!!!
ის განათლების ადმინისტრირების მაგისტრანტმა (ბსუ) თავის, ბულინგზე დაწერილ თემაში გაიხსენა. განათლების სფეროა მისახედი ქვეყანაში, ჩვენ კი რაზე ვხარჯავთ დროს, ენერგიას და რესურსებს …
„4 წლის ასაკში შევედი ბაღში. ბაღი 9 საათზე იწყებოდა. ზუსტად ამ დროისთვის უნდა გამოცხადებულიყო ყველა აღსაზრდელი ბაღში. დაგვიანება სხვადასხვაგვარად ისჯებოდა. ერთ დღესაც, ახალი წესის თანახმად გამოცხადდა, რომ თუ ვინმე დაიგვიანებდა, საჯაროდ ყველა ბავშვის თვალწინ გამოიყვანდნენ, წელს ქვევით გახდიდნენ ტანსაცმელს და ბავშვების თვალწინ ასე შიშველს დააყენებდნენ. მეორე დღეს ერთა ბიჭმა დაიგვიანა. მასწავლებელმა სიტყვა შეასრულა. ყველა ნახევარ წრეზე დაგვაყენა, დასჯილი ბიჭი ჩვენს წინ გამოიყვანა, შარვალი და საცვალი გააძრო და ასე დატოვა ჩვენს წინაშე. დასჯის ამ მეთოდმა 10 წუთი გასტანა. ამ ხნის განმავლობაში ტირილი არ შეუწყვეტია ბიჭს, მერეც დიდი ხანი ტიროდა. შერცხვა. იმ დღეს მარტო ერთი არ დაუსჯია მასწავლებელს, მისი საქციელით მან ყველა დაგვსაჯა, უბრალოდ ის ამას ვერ მიხვდა. ეს იყო ერთადერთი შემთხვევა, როცა არავის გაუცინია, ხმაც კი არ ამოგვიღია.
ალბათ, ყველა მოუყვებოდა თავის მშობელს მომხდარზე. მე პირადად მახსოვს სახლში რომ მოვყევი ბაღიდან დაბრუნებულმა. ერთი კი გაიკვირვეს, მაგრამ სულ ეს იყო. ალბათ გაიფიქრეს, მასწავლებელია და უფლება აქვსო. ყოველ შემთხვევაში არავინ მისულა მასწავლებელთან და არ უთქვამს, რომ ეს არ შეიძლება, რადგან კიდევ რამოდენიმეჯერ განმეორდა ასეთი ფაქტი ბაღში. …
ეს რომ დანაშაულია მეც ბევრი წლის შემდეგ გავაცნობიერე. დამენანა და მენანება ის დრო, როცა ჩემდა უნებურად, თუნდაც რამოდენიმე წამით გამხადეს მოძალადე ან მსხვერპლი.
დღეს, აღარც ჩემი ბაღის მეგობრები მახსოვს, … აღარც აღმზრდელები, არც ის ბიჭი მახსოვს, ვინც იმ დღეს დაისაჯა. მაგრამ არასოდეს დამვიწყებია ის დღე და მასწავლებელი, რომელმაც ბავშვი დასაჯა“.
კომენტარები