სამოქალაქო აქტივისტი ლადო სადღობელაშვილი:
,,ანტივაქსერად “მონათლულის” რიტორიკული კითხვა:
- მეგობრებო აგერ უკვე ორი წელია რაც covid19 მძვინვარებს მსოფლიოში. ამ პერიოდის განმავლობაში მე პირადად არ მოვრიდებივარ თავყრილობებს, ვიყავი ქორწილებშიც და ტირილშიც. კლუბშიც და რესტორანშიც, ზღვაზეც და მთაშიც… ჩემს მეგობრებს ლოყაზე კოცნით ვხვდები, განსხვავებულებს ერთი ჭიქით მივირთმევთ, სიმართლე გითხრათ პირბადის ტარების რეგულიაციასაც ძალაუნებურად ვარღვევ ხაირად რადგან სტაჟიანი მწეველი ვარ და შესაბამისაც პირბადის მოხსნა მიწევს ხშირად. მოკლედ იმის თქმა მინდა, რომ “კორონას” მიუხედავად ვცდილობ ისევე ისეთ რითმში ვიყო როგორც უწინ, კორონამდე…
- ხო და გამარკვიეთ, რატომ მივიჩნევი მე საშიშად გარშემო მყოფებისთვის და ის ადამიანი, რომელიც აგერ უკვე მესამედ ავადდება ამ წყეული ვირუსით თან აცრის მიუხედავად არის “სტერილური”? როდიდან მიიჩნევიან ჯანმრთელები დაავადებულებად ან საშიშებად? რატომ ხდება ასე?! რა არის ეს, არ მესმის!
Ps არა და სულაც არა ვარ ანტივაქსერი, ასე მაგალითად ჩემი ნებით 2014 -ში საკმაოდ ბევრი აცრა გავიკეთე, B ჰეპატიტის აცრიდან დაწყებული ტუბირკულიოზის აცრით დამთავრებული …”
კომენტარები