საზოგადოებრივ და პოლიტიკურ ურთიერთობათა აკადემიის დირექტორი გოჩა მირცხულავა, სოციალურ ქსელში, წერს:
“ერთი დასაფიქრებელი მაგალითი: 1842 წელს ამერიკის ერთ-ერთი შტატის სასამართლომ, ადამიანის დაკვლა და შეჭმა დანაშაულად არ ჩათვალა. რა სისატიკე და ველურობაა ხო? ამის შემდეგ რომელ სამართლიანობაზე შეიძლება ვისაუბროთ, არა? მაგრამ იცით რა მოხდა? შიმშილისთვის განწირულმა ადამიანებმა მიიღეს გადაწყვეტილება კენჭი ეყარათ და ასე გამოვლენილიყო ის, ვისაც მოკლავდნენ და შეჭამდნენ – ანუ ყველაფერი ერთობლივად შემუშავებული წესის მიხედვით მოხდა. მიუხედავად კანიბალიზმის ეთიკური გაუმართლებლობისა და ადამიანის სიცოცხლის განკარგვის აკრძალვისა, გასაოცარია ექსტრემალურ სიტუაციაში მყოფ ამ ადამიანების თავგანწირვა, რადგან თითოეული მათგანი მზად იყო ჯგუფის წევრი სხვა ადამიანების გადასარჩენად თავი გაეწირა. ა, ხო, მაგალითის მოყვანისას ასე არ შეგიხედავთ საკითხისთვის. მესმის.
ამიტომ, ჩვენ ხშირად საკუთარი საზომით ვზომავთ მომხდარ დანაშაულს, ისე რომ არ ვიცით გარემოებები. გვაქვს სამართლიანობის სტანდარტი, რომელიც ხშირად არ ემთხვევა სამართლის – კანონის მოთხოვნებს. მაგრამ “აქ” ამ ქვეყანაში ხომ ყველა უდანაშულოა, ან ყველას აქვს ობიექტური მიზეზი, გარემოება და მოტივაცია, ახსნას თუ რატომ ჩაიდინა ეს დანაშაული, რომელიც “არაფერია” სხვის მიერ ჩადენილ ანალოგიურ დანაშაულთან. ”აქ”, ამ ქვეყანაში ჯერაც საბჭოთა მენტალიტეტი “მუშაობს” დანაშაულთან მიმართებაში – მე დამიშავეს უნდა დაისაჯონ, მე დავუშავე – მიზეზი და მოტივი მქონდა, მართალი ვარ, არანაირი დანაშაული არ ჩამიდენია და მდევნიან.”
კომენტარები